• Przejdź do głównej nawigacji
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do głównego paska bocznego
  • 2022
    • In Gremio 157
    • In Gremio 158
    • In Gremio 159
    • In Gremio 160
    • In Gremio 161
    • Wydanie specjalne
    • In Gremio 162
  • 2021
    • In Gremio 149
    • In Gremio 150
    • In Gremio 151
    • In Gremio 152
    • In Gremio 153
    • In Gremio 154
    • In Gremio 155
    • In Gremio 156
  • 2020
    • In Gremio 138
    • In Gremio 139
    • In Gremio 140
    • In Gremio 141
    • In Gremio 142
    • In Gremio 143
    • In Gremio 144
    • In Gremio 145
    • In Gremio 146
    • In Gremio 147
    • In Gremio 148
  • 2019
    • In Gremio 127
    • In Gremio 128
    • In Gremio 129
    • In Gremio 130
    • In Gremio 131
    • In Gremio 132
    • In Gremio 133
    • In Gremio 134
    • In Gremio 135
    • In Gremio 136
    • In Gremio 137
  • 2018
    • In Gremio 116
    • In Gremio 117
    • In Gremio 118
    • In Gremio 119
    • In Gremio 120
    • In Gremio 121
    • In Gremio 122
    • In Gremio 123
    • In Gremio 124
    • In Gremio 125
    • In Gremio 126
  • 2017
    • In Gremio 105
    • In Gremio 106
    • In Gremio 107
    • In Gremio 108
    • In Gremio 109
    • In Gremio 110
    • In Gremio 111
    • In Gremio 112
    • In Gremio 113
    • In Gremio 114
    • In Gremio 115
  • 2016
    • In Gremio 98-99
    • In Gremio 100
    • In Gremio 101
    • In Gremio 102
    • In Gremio 103
    • In Gremio 104
  • 2015
    • In Gremio 91-92
    • In Gremio 93
    • In Gremio 94-95
    • In Gremio 96
    • In Gremio 97
  • 2014
    • In Gremio 86
    • In Gremio 87
    • In Gremio 88-89
    • In Gremio 90
  • 2013
    • In Gremio 80
    • In Gremio 81
    • In Gremio 82-83
    • In Gremio 84
    • In Gremio 85
  • 2012
    • In Gremio 74
    • In Gremio 75
    • In Gremio 76
    • In Gremio 77
    • In Gremio 78
    • In Gremio 79
  • 2011
    • In Gremio 68
    • In Gremio 69
    • In Gremio 70
    • In Gremio 71
    • In Gremio 72
    • In Gremio 73
  • 2010
    • In Gremio 62
    • In Gremio 63
    • In Gremio 64
    • In Gremio 65
    • In Gremio 66
    • In Gremio 67
  • więcej…
    • 2009
      • In Gremio 56
      • In Gremio 57
      • In Gremio 58
      • In Gremio 59
      • In Gremio 60
      • In Gremio 61
    • 2008
      • In Gremio 45-46
      • In Gremio 47-48
      • In Gremio 49-50
      • In Gremio 51-52
      • In Gremio 53-54
      • In Gremio 55
    • 2007
      • In Gremio 33
      • In Gremio 34
      • In Gremio 35
      • In Gremio 36
      • In Gremio 37
      • In Gremio 38
      • In Gremio 39-40
      • In Gremio 41
      • In Gremio 42
      • In Gremio 43
      • In Gremio 44
    • 2006
      • In Gremio 21
      • In Gremio 22
      • In Gremio 23
      • In Gremio 24
      • In Gremio 25
      • In Gremio 26
      • In Gremio 27-28
      • In Gremio 29
      • In Gremio 30
      • In Gremio 31
      • In Gremio 32
    • 2005
      • In Gremio 9
      • In Gremio 10
      • In Gremio 11
      • In Gremio 12
      • In Gremio 13
      • In Gremio 14
      • In Gremio 15-16
      • In Gremio 17
      • In Gremio 18
      • In Gremio 19
      • In Gremio 20
    • 2004
      • In Gremio 1
      • In Gremio 2
      • In Gremio 3
      • In Gremio 4
      • In Gremio 5
      • In Gremio 6
      • In Gremio 7
      • In Gremio 8

In Gremio

łączy środowiska prawnicze

  • Start
  • Adwokaci
  • Radcowie prawni
  • Sędziowie
  • Prokuratorzy
  • Komornicy
  • Notariusze
  • Aplikanci

Pracownicy organów administracji publicznej są osobami pełniącymi funkcje publiczne, nawet gdy nie posiadają upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych w imieniu tego organu – wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 lipca 2020 r., sygn. akt I OSK 2842/19

Dennis Warcholak

Aktualnie nie budzi żadnej wątpliwości, że dane dotyczące wynagrodzeń, a w tym także nagród pracowników organów administracji publicznej stanowią informację publiczną, podlegającą udostępnieniu w trybie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej (dalej u.d.i.p.). Problematyczne jest jednak właściwe rozumienie ograniczenia, które ustawodawca zawarł w treści art. 5 ust. 2. Zgodnie bowiem z tym przepisem, prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.

Właściwie od momentu wydania przed Trybunał Konstytucyjny wyroku z 20 marca 2006 r., sygn. akt K 17/05 orzecznictwo sądów administracyjnych jednolicie przyjmuje, że pojęcie „osoby pełniącej funkcje publiczne” w rozumieniu art. 5 ust. 2 nie jest tożsame z definicją „funkcjonariusza publicznego” zawartą w art. 115 § 13 ustawy – Kodeks karny, lecz winno być rozumiane szerzej. Trybunał zwrócił uwagę, że wskazanie, czy w danej sytuacji mamy do czynienia z osobą pełniącą funkcję publiczną odnosi się do przysługiwania jej – co najmniej wąskiego – zakresu kompetencji decyzyjnej w ramach jednostki. W ocenie Trybunału za takie osoby należy uznać nie tylko podmioty działające w sferze imperium, ale również te, które wywierają wpływ na podejmowanie rozstrzygnięć o charakterze władczym. Jednoznaczne przesądzenie, czy w danej sytuacji mamy do czynienia z osobą pełniącą funkcję publiczną, co do której ograniczenie zawarte w treści art. 5 ust. 2 u.d.i.p. nie ma zastosowania, było dotychczas zagadnieniem trudnym i spornym. 

W przedmiotowej sprawie problem wykładni art. 5 ust. 2 u.d.i.p. związany był z oceną, czy pracownicy organu administracji publicznej (tut. powiatowego centrum pomocy rodzinie), do których zadań należało prowadzenie postępowań administracyjnych, lecz którzy nie posiadali stosownego upoważnienia organu administracji publicznej do wydawania w jego imieniu decyzji administracyjnych, powinni zostać uznani za osoby pełniące funkcje publiczne. W celu dokładnego zbadania sprawy, niezbędne jest przytoczenie jej okoliczności faktycznych. Otóż wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej w zakresie przyznanych tym pracownikom nagród finansowych. Organ zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej odmówił uwzględnienia wniosku w zakresie pracowników, którzy nie posiadają stosownych upoważnień do wydawania decyzji administracyjnych – mimo prowadzenia przez nich postępowań administracyjnych – argumentując, że w stosunku do nich znajduje zastosowanie ograniczenie, o którym mowa właśnie w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. Przedstawiony pogląd został w całości podzielony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, który wyrokiem z 10 lipca 2019 r., sygn. akt II SA/Sz 498/19 oddalił skargę. Wnioskodawca złożył skargę kasacyjną na wydany wyrok, w wyniku rozpatrzenia której Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 14 lipca 2020 r., sygn. akt I OSK 2842/19 uchylił zaskarżony wyrok, jak i zaskarżoną decyzję. NSA przyjął – w ślad za argumentacją przedstawioną w skardze kasacyjnej – że osobami pełniącymi funkcje publiczne będą także osoby, które wywierają wpływ na podejmowanie rozstrzygnięć o charakterze władczym, a więc osoby zatrudnione na stanowiskach, na których podejmuje się działania wpływające bezpośrednio na sytuację prawną innych osób lub zajmujących się przygotowywaniem szeroko rozumianych decyzji. W ocenie NSA osobami pełniącymi funkcje publiczne w rozumieniu art. 5 ust. 2 u.d.i.p. będą nie tylko pracownicy, którzy wydają w imieniu organu decyzje administracyjne, lecz również i ci pracownicy, którzy w ramach powierzonych zadań wywierają wpływ na podejmowanie tych rozstrzygnięć. NSA przesądził kategorycznie, że osobami pełniącymi funkcje publiczne są także pracownicy merytoryczni, którzy w indywidualnych sprawach prowadzą postępowania administracyjne. Wskazani pracownicy co prawda nie wydają decyzji administracyjnych (nie posiadają do tego upoważnień), lecz przygotowują całość materiału dowodowego takiej sprawy, a nawet sporządzają projekty decyzji administracyjnych w tych sprawach. Przez prowadzenie sformalizowanych postępowań, których celem jest wydawanie władczych rozstrzygnięć kształtujących prawa i obowiązki podmiotów spoza struktury organu administracji publicznej, tacy pracownicy mają realny wpływ na kształt tych decyzji, a co za tym idzie, na prawa i obowiązki obywateli. NSA podkreślił, że pracownicy, do których zadań należą wskazane powyżej czynności, w żadnym razie nie wykonują na rzecz organu czynności usługowych, czy technicznych. Na kanwie tej sprawy NSA rozstrzygnął zarazem, że za osobę pełniącą funkcję publiczną musi ponadto zostać uznany główny księgowy takiej jednostki, który w świetle przyznanych uprawnień wynikających z przepisów ustawy o samorządzie gminnym oraz finansach publicznych, realizuje określone zadania publiczne, a zajmowane przez niego stanowisko ma niewątpliwie kierowniczy charakter. 

Kategorie: In Gremio 145, Felieton

Dennis Warcholak

aplikant radcowski, członek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie

Zobacz najchętniej czytane działy:

  • Kryminalna historia Polski
  • Ślepym Okiem Temidy
  • Temat numeru

Pierwszy Sidebar

Informacje:

  • O In Gremio
  • Redakcja
  • Rada Programowa
  • Zasady współpracy
  • Reklama
  • Polityka prywatności
  • Regulaminy
  • Kontakt
© 2004–2023 In Gremio.