• Przejdź do głównej nawigacji
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do głównego paska bocznego
  • 2022
    • In Gremio 157
    • In Gremio 158
    • In Gremio 159
    • In Gremio 160
    • In Gremio 161
    • Wydanie specjalne
    • In Gremio 162
  • 2021
    • In Gremio 149
    • In Gremio 150
    • In Gremio 151
    • In Gremio 152
    • In Gremio 153
    • In Gremio 154
    • In Gremio 155
    • In Gremio 156
  • 2020
    • In Gremio 138
    • In Gremio 139
    • In Gremio 140
    • In Gremio 141
    • In Gremio 142
    • In Gremio 143
    • In Gremio 144
    • In Gremio 145
    • In Gremio 146
    • In Gremio 147
    • In Gremio 148
  • 2019
    • In Gremio 127
    • In Gremio 128
    • In Gremio 129
    • In Gremio 130
    • In Gremio 131
    • In Gremio 132
    • In Gremio 133
    • In Gremio 134
    • In Gremio 135
    • In Gremio 136
    • In Gremio 137
  • 2018
    • In Gremio 116
    • In Gremio 117
    • In Gremio 118
    • In Gremio 119
    • In Gremio 120
    • In Gremio 121
    • In Gremio 122
    • In Gremio 123
    • In Gremio 124
    • In Gremio 125
    • In Gremio 126
  • 2017
    • In Gremio 105
    • In Gremio 106
    • In Gremio 107
    • In Gremio 108
    • In Gremio 109
    • In Gremio 110
    • In Gremio 111
    • In Gremio 112
    • In Gremio 113
    • In Gremio 114
    • In Gremio 115
  • 2016
    • In Gremio 98-99
    • In Gremio 100
    • In Gremio 101
    • In Gremio 102
    • In Gremio 103
    • In Gremio 104
  • 2015
    • In Gremio 91-92
    • In Gremio 93
    • In Gremio 94-95
    • In Gremio 96
    • In Gremio 97
  • 2014
    • In Gremio 86
    • In Gremio 87
    • In Gremio 88-89
    • In Gremio 90
  • 2013
    • In Gremio 80
    • In Gremio 81
    • In Gremio 82-83
    • In Gremio 84
    • In Gremio 85
  • 2012
    • In Gremio 74
    • In Gremio 75
    • In Gremio 76
    • In Gremio 77
    • In Gremio 78
    • In Gremio 79
  • 2011
    • In Gremio 68
    • In Gremio 69
    • In Gremio 70
    • In Gremio 71
    • In Gremio 72
    • In Gremio 73
  • 2010
    • In Gremio 62
    • In Gremio 63
    • In Gremio 64
    • In Gremio 65
    • In Gremio 66
    • In Gremio 67
  • więcej…
    • 2009
      • In Gremio 56
      • In Gremio 57
      • In Gremio 58
      • In Gremio 59
      • In Gremio 60
      • In Gremio 61
    • 2008
      • In Gremio 45-46
      • In Gremio 47-48
      • In Gremio 49-50
      • In Gremio 51-52
      • In Gremio 53-54
      • In Gremio 55
    • 2007
      • In Gremio 33
      • In Gremio 34
      • In Gremio 35
      • In Gremio 36
      • In Gremio 37
      • In Gremio 38
      • In Gremio 39-40
      • In Gremio 41
      • In Gremio 42
      • In Gremio 43
      • In Gremio 44
    • 2006
      • In Gremio 21
      • In Gremio 22
      • In Gremio 23
      • In Gremio 24
      • In Gremio 25
      • In Gremio 26
      • In Gremio 27-28
      • In Gremio 29
      • In Gremio 30
      • In Gremio 31
      • In Gremio 32
    • 2005
      • In Gremio 9
      • In Gremio 10
      • In Gremio 11
      • In Gremio 12
      • In Gremio 13
      • In Gremio 14
      • In Gremio 15-16
      • In Gremio 17
      • In Gremio 18
      • In Gremio 19
      • In Gremio 20
    • 2004
      • In Gremio 1
      • In Gremio 2
      • In Gremio 3
      • In Gremio 4
      • In Gremio 5
      • In Gremio 6
      • In Gremio 7
      • In Gremio 8

In Gremio

łączy środowiska prawnicze

  • Start
  • Adwokaci
  • Radcowie prawni
  • Sędziowie
  • Prokuratorzy
  • Komornicy
  • Notariusze
  • Aplikanci

Skarga na naliczenie podatku VAT przez komornika nie przysługuje

Łukasz Pauch i Agnieszka Kociemba

Skarga na czynności komornika uregulowana w art. 767 kpc jest podstawowym środkiem zaskarżenia czynności komornika oraz zaniechań dokonania czynności. Legitymację do wniesienia skargi ma strona lub inna osoba, której prawa zostały przez czynności lub zaniechanie komornika naruszone bądź zagrożone. Skargę na czynności komornika wnosi się w terminie tygodniowym od dnia dokonania czynności, gdy strona lub osoba, której prawo zostało przez czynność komornika naruszone bądź zagrożone, była przy czynności obecna lub była o jej terminie zawiadomiona; w innych przypadkach – od dnia zawiadomienia o dokonaniu czynności strony lub osoby, której prawo zostało przez czynność komornika naruszone bądź zagrożone, a w braku zawiadomienia – od dnia powzięcia wiadomości przez skarżącego o dokonanej czynności. Skargę na zaniechanie przez komornika dokonania czynności wnosi się w terminie tygodniowym od dnia, w którym skarżący dowiedział się, że czynność miała być dokonana.

Przedmiotem skargi na czynności komornika są czynności dokonywane przez komornika w toku całego postępowania egzekucyjnego. Czynności komornika można podzielić m.in. na czynności orzekania oraz na czynności wykonawcze (np. odebranie rzeczy).Wobec bardzo szerokiego spektrum jakie obejmuje instytucja skargi komornika nie sposób enumeratywnie wymienić katalogu czynności na jakie przysługuje skarga. Szeroki zakres zaskarżenia skargą na czynności komornika ulega jednak określonym ograniczeniom. Istnieją bowiem odstępstwa od zasady, że każda czynność komornika podlega zaskarżeniu w drodze skargi na czynności komornika. Zgodnie z art.
767 § 11 kpc skarga nie przysługuje na zarządzenie komornika o wezwaniu do usunięcia braków pisma, na zawiadomienie o terminie czynności oraz na uiszczenie przez komornika podatku od towarów i usług.

Wiele wątpliwości dotyczących czynności komornika podlegających zaskarżeniu pojawiło się w od momentu, kiedy resort finansów w czerwcu 2015 r. zmienił interpretację dotychczasowych przepisów (same przepisy się nie zmieniły) i uznał, że czynności egzekucyjne od 1 października 2015 r. będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Kolejne zmiany w instytucji skargi na czynności komornika zaszły wraz ze zmianą kpc we wrześniu 2016 r.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że wniesienie skargi nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego ani wykonania zaskarżonej czynności, chyba że sąd zawiesi postępowanie lub wstrzyma dokonanie czynności. Należy zwrócić szczególną uwagę, że po 8 września 2016 r. zgodnie z art. 767 § 5 kpc skargę wnosi się do komornika, który dokonał zaskarżonej czynności lub zaniechał jej dokonania, a nie jak to było dotychczas do sądu.

Jak wskazano powyżej, skarga na czynności komornika nie jest dopuszczalna gdy jej przedmiotem są kwestie związane z naliczeniem podatku VAT przez komornika. Zagadnienie to zostało poruszone przez Sąd Najwyższy w dwóch orzeczeniach wydanych w dniu 14 września 2016 r. (sygn. akt: III CZP 42/16 i III CZP 55/16).

W uzasadnieniu orzeczenia oznaczonego sygnaturą III CZP 42/16 Sąd Najwyższy wskazał, że choć w czasie rozpoznania zażalenia zastosowanie miał jeszcze art. 767 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym do dnia 8 września 2016 r. (art. 21 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – kodeks cywilny, ustawy – kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw), jednak mimo tego przyjął, że jeżeli komornik w postanowieniu ustalił wysokość opłat i kosztów postępowania egzekucyjnego, skarga w tym przedmiocie przysługuje i sąd weryfikuje ich prawidłowość; jeżeli natomiast przedmiotem skargi jest wyłącznie zakwestionowanie istnienia lub podstawy podatku VAT przyjętej przez komornika i pozostającej poza ustaleniem kosztów postępowania egzekucyjnego, skarga nie jest dopuszczalna, bo te kwestie pozostają we właściwości organów administracyjnych i dotyczą relacji komornik – organ skarbowy. Z tej też przyczyny nie jest możliwe udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy opłaty egzekucyjne są podstawą opodatkowania.

Natomiast w uzasadnieniu orzeczenia oznaczonego sygnaturą III CZP 55/16 Sąd Najwyższy wskazuje, że spośród zmian, które nastąpiły w stanie prawnym po podjęciu przytoczonej uchwały, warto wskazać na art. 767 § 11 k.p.c., zgodnie z którym skarga nie przysługuje na zarządzenie komornika o wezwaniu do usunięcia braków pisma, na zawiadomienie o terminie czynności oraz na uiszczenie przez komornika podatku od towarów i usług. Przepis ten został dodany przez art. 2 pkt 64 ustawy nowelizującej, wszedł w życie z dniem 8 września 2016 r. i – zgodnie z art. 21 ust. 1 tej ustawy – ma zastosowanie do postępowań wszczętych po dniu jej wejścia w życie. Nie ma więc zastosowania w sprawie, w której wyłoniło się przedstawione zagadnienie prawne, jednak nawet uwzględnienie tej zmiany nie ma zasadniczego znaczenia dla prowadzonych rozważań, potwierdza jedynie już zajęte stanowisko, że rozstrzyganie o obowiązku podatkowym komornika sądowego nie należy do kognicji sądów powszechnych. Wynika to także z uzasadnienia projektu ustawy nowelizującej, w którym stwierdzono, że o istnieniu lub zakresie obowiązku podatkowego nie powinien rozstrzygać sąd, ale organ podatkowy w trybie postępowania przewidzianego w ustawie – Ordynacja podatkowa.

Kategorie: In Gremio 106, Komornicy

Łukasz Pauch

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie

Agnieszka Kociemba

asesor komorniczy

Zobacz najchętniej czytane działy:

  • Kryminalna historia Polski
  • Ślepym Okiem Temidy
  • Temat numeru

Pierwszy Sidebar

Informacje:

  • O In Gremio
  • Redakcja
  • Rada Programowa
  • Zasady współpracy
  • Reklama
  • Polityka prywatności
  • Regulaminy
  • Kontakt
© 2004–2023 In Gremio.