• Przejdź do głównej nawigacji
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do głównego paska bocznego

In Gremio

łączy środowiska prawnicze

  • 2025
    • In Gremio 175
    • In Gremio 176
    • In Gremio 177
  • 2024
    • In Gremio 169
    • In Gremio 170
    • In Gremio 171
    • In Gremio 172
    • In Gremio 173
    • In Gremio 174
  • 2023
    • In Gremio 163
    • In Gremio 164
    • In Gremio 165
    • In Gremio 166
    • In Gremio 167
    • In Gremio 168
  • 2022
    • In Gremio 157
    • In Gremio 158
    • In Gremio 159
    • In Gremio 160
    • In Gremio 161
    • Wydanie specjalne
    • In Gremio 162
  • 2021
    • In Gremio 149
    • In Gremio 150
    • In Gremio 151
    • In Gremio 152
    • In Gremio 153
    • In Gremio 154
    • In Gremio 155
    • In Gremio 156
  • 2020
    • In Gremio 138
    • In Gremio 139
    • In Gremio 140
    • In Gremio 141
    • In Gremio 142
    • In Gremio 143
    • In Gremio 144
    • In Gremio 145
    • In Gremio 146
    • In Gremio 147
    • In Gremio 148
  • 2019
    • In Gremio 127
    • In Gremio 128
    • In Gremio 129
    • In Gremio 130
    • In Gremio 131
    • In Gremio 132
    • In Gremio 133
    • In Gremio 134
    • In Gremio 135
    • In Gremio 136
    • In Gremio 137
  • 2018
    • In Gremio 116
    • In Gremio 117
    • In Gremio 118
    • In Gremio 119
    • In Gremio 120
    • In Gremio 121
    • In Gremio 122
    • In Gremio 123
    • In Gremio 124
    • In Gremio 125
    • In Gremio 126
  • 2017
    • In Gremio 105
    • In Gremio 106
    • In Gremio 107
    • In Gremio 108
    • In Gremio 109
    • In Gremio 110
    • In Gremio 111
    • In Gremio 112
    • In Gremio 113
    • In Gremio 114
    • In Gremio 115
  • 2016
    • In Gremio 98-99
    • In Gremio 100
    • In Gremio 101
    • In Gremio 102
    • In Gremio 103
    • In Gremio 104
  • 2015
    • In Gremio 91-92
    • In Gremio 93
    • In Gremio 94-95
    • In Gremio 96
    • In Gremio 97
  • 2014
    • In Gremio 86
    • In Gremio 87
    • In Gremio 88-89
    • In Gremio 90
  • 2013
    • In Gremio 80
    • In Gremio 81
    • In Gremio 82-83
    • In Gremio 84
    • In Gremio 85
  • więcej…
    • 2012
      • In Gremio 74
      • In Gremio 75
      • In Gremio 76
      • In Gremio 77
      • In Gremio 78
      • In Gremio 79
    • 2011
      • In Gremio 68
      • In Gremio 69
      • In Gremio 70
      • In Gremio 71
      • In Gremio 72
      • In Gremio 73
    • 2010
      • In Gremio 62
      • In Gremio 63
      • In Gremio 64
      • In Gremio 65
      • In Gremio 66
      • In Gremio 67
    • 2009
      • In Gremio 56
      • In Gremio 57
      • In Gremio 58
      • In Gremio 59
      • In Gremio 60
      • In Gremio 61
    • 2008
      • In Gremio 45-46
      • In Gremio 47-48
      • In Gremio 49-50
      • In Gremio 51-52
      • In Gremio 53-54
      • In Gremio 55
    • 2007
      • In Gremio 33
      • In Gremio 34
      • In Gremio 35
      • In Gremio 36
      • In Gremio 37
      • In Gremio 38
      • In Gremio 39-40
      • In Gremio 41
      • In Gremio 42
      • In Gremio 43
      • In Gremio 44
    • 2006
      • In Gremio 21
      • In Gremio 22
      • In Gremio 23
      • In Gremio 24
      • In Gremio 25
      • In Gremio 26
      • In Gremio 27-28
      • In Gremio 29
      • In Gremio 30
      • In Gremio 31
      • In Gremio 32
    • 2005
      • In Gremio 9
      • In Gremio 10
      • In Gremio 11
      • In Gremio 12
      • In Gremio 13
      • In Gremio 14
      • In Gremio 15-16
      • In Gremio 17
      • In Gremio 18
      • In Gremio 19
      • In Gremio 20
    • 2004
      • In Gremio 1
      • In Gremio 2
      • In Gremio 3
      • In Gremio 4
      • In Gremio 5
      • In Gremio 6
      • In Gremio 7
      • In Gremio 8

Aplikant zleceniobiorcą

Błażej Baumgart

Skarżąca zarzuciła aplikantowi radcowskiemu, że nie wywiązał się z zawartej z nią umowy zlecenia. W toku czynności sprawdzających rzecznik dyscyplinarny ustalił, że aplikant radcowski – na prośbę członka Rady Osiedla – udzielał bezpłatnych konsultacji prawnych dla osób będących w trudnej sytuacji materialnej. Osoby te były informowane, że pomoc udzielana jest przez osobę nie będącą profesjonalnym pełnomocnikiem, a spotkanie ma wyłącznie charakter informacyjny. Takie wyjaśnienia zostały udzielone także Skarżącej, która pojawiła się na konsultacjach ze sprawą dotyczącą nabycia spadku po członku rodziny, w tym ustalenia stanu aktywów i pasywów spadku.

Aplikant udzielił Skarżącej podstawowych informacji zastrzegając, że w razie dalszej potrzeby powinna udać się po poradę do radcy prawnego bądź adwokata. Pomimo to Skarżąca kilkukrotnie prosiła aplikanta, aby udzielił jej pomocy, w tym zwłaszcza, by podjął się uzyskania informacji o składnikach majątku spadkowego. Ostatecznie aplikant zgodził się pomóc Skarżącej wskazując, że do reprezentacji przed sądem – jeśli taka będzie konieczna – niezbędny będzie udział radcy prawnego. Przed udzieleniem Skarżącej odpowiedzi aplikant skontaktował się z radcą prawnym, który zgodził się na przyjęcie pełnomocnictwa od Skarżącej w celu zapewnienia zastępstwa procesowego, o ile okaże się ono niezbędne. Pomiędzy aplikantem, a Skarżącą została zawarta umowa zlecenia, z której wynikało m.in., że wynagrodzenie zleceniobiorcy wynosi 600 zł i płatne jest w dniu zawarcia umowy, oraz że umowa może być w każdym czasie wypowiedziana przez każdą ze stron z ważnych powodów. W trakcie realizacji umowy aplikant zmuszony został do nagłego wyjazdu do innej miejscowości, o czym zawiadomił Skarżącą. Pobyt aplikanta poza miejscem wykonania zlecenia trwać miał pierwotnie około miesiąca, ale przedłużył się do 4 miesięcy. Aplikant – w momencie, w którym zdał sobie sprawę z niemożności udzielenia pomocy Skarżącej – w rzetelny sposób, niezwłocznie poinformował ją o tym i wypowiedział umowę, podając przyczynę wypowiedzenia, a także zwrócił w całości pobrane wynagrodzenie. Jednocześnie aplikant przeprosił Skarżącą za zaistniałą sytuację.

W myśl art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego obowiązującego w dacie popełnienia czynu (dalej: KERP) radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością. Stosownie do art. 6 ust. 2 KERP radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu przy wykonywaniu czynności zawodowych oraz w działalności publicznej i w życiu prywatnym. Zgodnie z art. 19 KERP radca prawny nie może brać udziału ani w jakikolwiek sposób uczestniczyć w czynnościach, które uwłaczałyby godności zawodu lub podważały do niego zaufanie. Na mocy art. 3 KERP zasady etyki zawodowej obowiązują odpowiednio aplikantów radcowskich.

W przedmiotowej sprawie nie sposób zarzucić aplikantowi naruszenia przepisów KERP. Podjęte przez niego działania mieściły się w granicach prawa, były uczciwe i rzeczowe oraz brak jest dowodów na niezachowanie staranności przy ich wykonywaniu. Możliwość wypowiedzenia umowy zlecenia została w treści zawartej umowy zastrzeżona dla obu stron, o ile zaszłyby ważne powody. Przyczyny, dla których aplikant umowę wypowiedział należy uznać za ważne, ponieważ uniemożliwiały mu rzetelne wykonanie zlecenia. Wypowiedzenia umowy aplikant dokonał skutecznie i niezwłocznie po zaistnieniu okoliczności, które w jego ocenie czyniły prawidłowe wykonanie umowy niemożliwym. Zachowanie takie uznać trzeba za uczciwe i staranne. Podobnie, pozytywnie ocenić należy zwrot Skarżącej całości pobranego wynagrodzenia, jak również przeproszenie jej za zaistniałą sytuację. Nie ma także podstaw do uznania, że postępowanie aplikanta uchybiało godności zawodu. Udzielanie pomocy prawnej przez osoby niebędące adwokatami lub radcami prawnymi jest w Polsce dozwolone, za wyjątkiem reprezentowania klienta przed sądem. Skarżąca wiedziała, że zleceniobiorca nie jest radcą prawnym ani adwokatem, a umowa zlecenia zawarta została z inicjatywy Skarżącej i na jej usilne prośby. Mając na uwadze, że w sprawie zleconej przez Skarżącą może okazać się potrzebny udział pełnomocnika zawodowego, aplikant uzyskał zgodę radcy prawnego na przyjęcie pełnomocnictwa procesowego. Skarżąca otrzymałaby w ten sposób dodatkową ochronę prawną i zapewnienie możliwości korzystania z fachowej pomocy prawnej w przypadku, gdyby doszło do postępowania sądowego. Brak jest także podstaw do przyjęcia, że aplikant działał niezgodnie z obowiązującymi przepisami czy z dobrymi obyczajami. Można mieć co prawda pewne wątpliwości co do tego, w jaki sposób zamierzał on rozwiązać kwestię uiszczenia podatku od uzyskanego dochodu, jednak wobec rozwiązania umowy i zwrócenia Skarżącej całego pobranego wynagrodzenia, kwestia ta nie powinna mieć wpływu na ostateczną ocenę jego zachowania.

Mając na uwadze powyższe rzecznik dyscyplinarny odmówił wszczęcia dochodzenia, wobec stwierdzenia braku znamion przewinienia dyscyplinarnego. Skarżąca nie wniosła odwołania od postanowienia rzecznika.

Kategorie: In Gremio 101, Z repertorium rzecznika

Błażej Baumgart

radca prawny, Rzecznik Dyscyplinarny
Okręgowej Izby Radców Prawnych w Szczecinie

Zobacz najchętniej czytane działy:

  • Kryminalna historia Polski
  • Ślepym Okiem Temidy
  • Temat numeru

Pierwszy panel boczny

Informacje:

  • O In Gremio
  • Redakcja
  • Rada Programowa
  • Zasady współpracy
  • Reklama
  • Polityka prywatności
  • Regulaminy
  • Kontakt
© 2004–2025 In Gremio.