• Przejdź do głównej nawigacji
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do głównego paska bocznego
  • 2022
    • In Gremio 157
    • In Gremio 158
    • In Gremio 159
    • In Gremio 160
    • In Gremio 161
    • Wydanie specjalne
    • In Gremio 162
  • 2021
    • In Gremio 149
    • In Gremio 150
    • In Gremio 151
    • In Gremio 152
    • In Gremio 153
    • In Gremio 154
    • In Gremio 155
    • In Gremio 156
  • 2020
    • In Gremio 138
    • In Gremio 139
    • In Gremio 140
    • In Gremio 141
    • In Gremio 142
    • In Gremio 143
    • In Gremio 144
    • In Gremio 145
    • In Gremio 146
    • In Gremio 147
    • In Gremio 148
  • 2019
    • In Gremio 127
    • In Gremio 128
    • In Gremio 129
    • In Gremio 130
    • In Gremio 131
    • In Gremio 132
    • In Gremio 133
    • In Gremio 134
    • In Gremio 135
    • In Gremio 136
    • In Gremio 137
  • 2018
    • In Gremio 116
    • In Gremio 117
    • In Gremio 118
    • In Gremio 119
    • In Gremio 120
    • In Gremio 121
    • In Gremio 122
    • In Gremio 123
    • In Gremio 124
    • In Gremio 125
    • In Gremio 126
  • 2017
    • In Gremio 105
    • In Gremio 106
    • In Gremio 107
    • In Gremio 108
    • In Gremio 109
    • In Gremio 110
    • In Gremio 111
    • In Gremio 112
    • In Gremio 113
    • In Gremio 114
    • In Gremio 115
  • 2016
    • In Gremio 98-99
    • In Gremio 100
    • In Gremio 101
    • In Gremio 102
    • In Gremio 103
    • In Gremio 104
  • 2015
    • In Gremio 91-92
    • In Gremio 93
    • In Gremio 94-95
    • In Gremio 96
    • In Gremio 97
  • 2014
    • In Gremio 86
    • In Gremio 87
    • In Gremio 88-89
    • In Gremio 90
  • 2013
    • In Gremio 80
    • In Gremio 81
    • In Gremio 82-83
    • In Gremio 84
    • In Gremio 85
  • 2012
    • In Gremio 74
    • In Gremio 75
    • In Gremio 76
    • In Gremio 77
    • In Gremio 78
    • In Gremio 79
  • 2011
    • In Gremio 68
    • In Gremio 69
    • In Gremio 70
    • In Gremio 71
    • In Gremio 72
    • In Gremio 73
  • 2010
    • In Gremio 62
    • In Gremio 63
    • In Gremio 64
    • In Gremio 65
    • In Gremio 66
    • In Gremio 67
  • więcej…
    • 2009
      • In Gremio 56
      • In Gremio 57
      • In Gremio 58
      • In Gremio 59
      • In Gremio 60
      • In Gremio 61
    • 2008
      • In Gremio 45-46
      • In Gremio 47-48
      • In Gremio 49-50
      • In Gremio 51-52
      • In Gremio 53-54
      • In Gremio 55
    • 2007
      • In Gremio 33
      • In Gremio 34
      • In Gremio 35
      • In Gremio 36
      • In Gremio 37
      • In Gremio 38
      • In Gremio 39-40
      • In Gremio 41
      • In Gremio 42
      • In Gremio 43
      • In Gremio 44
    • 2006
      • In Gremio 21
      • In Gremio 22
      • In Gremio 23
      • In Gremio 24
      • In Gremio 25
      • In Gremio 26
      • In Gremio 27-28
      • In Gremio 29
      • In Gremio 30
      • In Gremio 31
      • In Gremio 32
    • 2005
      • In Gremio 9
      • In Gremio 10
      • In Gremio 11
      • In Gremio 12
      • In Gremio 13
      • In Gremio 14
      • In Gremio 15-16
      • In Gremio 17
      • In Gremio 18
      • In Gremio 19
      • In Gremio 20
    • 2004
      • In Gremio 1
      • In Gremio 2
      • In Gremio 3
      • In Gremio 4
      • In Gremio 5
      • In Gremio 6
      • In Gremio 7
      • In Gremio 8

In Gremio

łączy środowiska prawnicze

  • Start
  • Adwokaci
  • Radcowie prawni
  • Sędziowie
  • Prokuratorzy
  • Komornicy
  • Notariusze
  • Aplikanci

Bez anonimizacji

Błażej Baumgart

Skarżąca zawiadomiła rzecznika dyscyplinarnego, że radca prawny, działając jako pełnomocnik pozwanego ubezpieczyciela, złożył do sądu pismo procesowe w sprawie toczącej się z powództwa skarżącej, przy którym przedłożył niezanonimizowany wyrok wraz z uzasadnieniem, wydany w innej sprawie przeciwko temu samemu ubezpieczycielowi. Radca prawny powołał się na ten wyrok celem potwierdzenia swojego stanowiska w sprawie, gdyż dotyczył on podobnych zagadnień prawnych. Skarżąca podniosła, że radca prawny ujawnił w ten sposób tajemnicę zawodową, w tym dane dotyczące prowadzonej przez niego sprawy. 

W pisemnych wyjaśnieniach złożonych na wezwanie rzecznika dyscyplinarnego radca prawny potwierdził, że wysłał do sądu pismo procesowe, do którego załączył wyrok z uzasadnieniem dotyczący innej sprawy o podobnym stanie faktycznym i prawnym, w której także reprezentował tego samego ubezpieczyciela. Przedkładając wyrok zamierzał wskazać na ocenę prawną dokonaną przez sąd w zakresie przedawnienia roszczenia, natomiast nie było jego celem wykorzystanie stanu faktycznego w sprawie dotyczącej innej osoby, czy też zawartych w wyroku danych osobowych. Nadto, radca prawny podniósł, że pismo procesowe wraz z wyrokiem przesłał do pełnomocnika skarżącej, który był także pełnomocnikiem przeciwnika procesowego ubezpieczyciela w sprawie, w której zapadł przedłożony wyrok. Radca prawny stwierdził, że zarzucanie mu w zaistniałych okolicznościach wskazanych naruszeń w żadnej mierze nie spełnia przesłanek warunkujących naruszenie tajemnicy zawodowej, tj. w szczególności ujawnienia informacji uzyskanych w zaufaniu od klienta. 

Analiza postępowania radcy prawnego, polegającego na dołączeniu do pisma procesowego w sprawie, w której reprezentował ubezpieczyciela, wyroku wraz z uzasadnieniem wydanego w innej sprawie, w której także działał w imieniu tego samego ubezpieczyciela, bez uprzedniego dokonania anonimizacji danych zawartych w tym wyroku, prowadzi do wniosku, że radca prawny swoim zachowaniem naruszył obowiązki wyrażone w art. 3 ust. 3 ustawy o radcach prawnych. Z przepisu tego wynika, że radca prawny jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z udzieleniem pomocy prawnej. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej ma charakter bezwzględny i dotyczy wszystkich informacji uzyskanych przez radcę prawnego w związku z wykonywaniem czynności zawodowych, a nie tylko informacji uzyskanych od klienta. O ile radca prawny może, na poparcie swoich twierdzeń dotyczących interpretacji przepisów, przedłożyć sądowi orzekającemu w danej sprawie wyrok wydany w innej sprawie, to obowiązany jest przy tym zadbać o to, by nie doszło jednocześnie do naruszenia obowiązków mających na celu ochronę tajemnicy zawodowej. Radca prawny powinien w takiej sytuacji dokonać niezbędnej anonimizacji danych zawartych w przedkładanym wyroku, aby niemożliwa stała się identyfikacja osób uczestniczących w postępowaniu oraz aby nie zostały ujawnione informacje dotyczące ich prywatnych spraw. W rozpatrywanej sprawie radca prawny poprzez zaniechanie dokonania ww. czynności ujawnił, że wskazana z imienia i nazwiska osoba fizyczna toczyła proces sądowy z konkretnym ubezpieczycielem o zapłatę określonej kwoty pieniężnej, że proces ten przegrała i że zasądzono od niej określone kwoty tytułem zwrotu kosztów procesu stronie przeciwnej. Ujawnieniu uległy przy tym szczegółowe informacje dotyczące przedmiotu i źródła roszczeń dochodzonych w procesie, pojazdu użytkowanego przez powoda na podstawie umowy leasingu, właściciela tego pojazdu, a także imiona i nazwiska osób trzecich wymienionych w uzasadnieniu wyroku (pracownik serwisu samochodowego, dwaj rzeczoznawcy techniki samochodowej i ruchu drogowego, pełnomocnik powoda w postępowaniu przedsądowym). W konsekwencji uznać należało, że radca prawny nie zachował w tajemnicy informacji powziętych w związku z wykonywaniem czynności zawodowych, utrwalonych w przedłożonym wyroku wraz z uzasadnieniem, naruszając tym samym art. 3 ust. 3 ustawy o radcach prawnych. 

Jednocześnie, rzecznik dyscyplinarny uznał, że w świetle okoliczności sprawy udzielenie ostrzeżenia dziekańskiego będzie wystarczającym środkiem dyscyplinującym radcę prawnego bez potrzeby wymierzenia mu kary dyscyplinarnej. Rzecznik dyscyplinarny wziął przy tym pod uwagę, że zakres ujawnionej tajemnicy zawodowej był stosunkowo niewielki, a krąg osób, do których dotarły ujawnione informacje – bardzo wąski. Obejmował bowiem jedynie sąd oraz stronę przeciwną (skarżącą) i jej pełnomocnika, który zresztą przedmiotowy wyrok wraz z uzasadnieniem już wcześniej znał, gdyż reprezentował stronę procesu, w którym wyrok ten zapadł. Nie ulega również wątpliwości, że naruszenie obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej było w przedmiotowej sprawie wynikiem niedbalstwa, a nie zamierzonego działania. Do ujawnienia informacji objętych tajemnicą doszło niejako przy okazji zaprezentowania sądowi orzekającemu w sprawie poglądu, dotyczącego przedawnienia roszczeń, wyrażonego przez sąd w innej sprawie. Działanie radcy prawnego cechował brak należytej staranności, a nie zamiar ujawnienia informacji objętych tajemnicą zawodową.

W związku z powyższym rzecznik dyscyplinarny, na podstawie art. 66 ustawy o radcach prawnych, wydał postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia dyscyplinarnego, a po jego uprawomocnieniu skierował do Dziekana Rady OIRP wniosek o udzielenie radcy prawnemu ostrzeżenia dziekańskiego. Ostrzeżenie dziekańskie zostało udzielone, a radca prawny nie wniósł od niego odwołania. 

Kategorie: In Gremio 135, Z repertorium rzecznika

Błażej Baumgart

radca prawny, Rzecznik Dyscyplinarny
Okręgowej Izby Radców Prawnych w Szczecinie

Zobacz najchętniej czytane działy:

  • Kryminalna historia Polski
  • Ślepym Okiem Temidy
  • Temat numeru

Pierwszy Sidebar

Informacje:

  • O In Gremio
  • Redakcja
  • Rada Programowa
  • Zasady współpracy
  • Reklama
  • Polityka prywatności
  • Regulaminy
  • Kontakt
© 2004–2023 In Gremio.