• Przejdź do głównej nawigacji
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do głównego paska bocznego

In Gremio

łączy środowiska prawnicze

  • 2025
    • In Gremio 175
    • In Gremio 176
    • In Gremio 177
  • 2024
    • In Gremio 169
    • In Gremio 170
    • In Gremio 171
    • In Gremio 172
    • In Gremio 173
    • In Gremio 174
  • 2023
    • In Gremio 163
    • In Gremio 164
    • In Gremio 165
    • In Gremio 166
    • In Gremio 167
    • In Gremio 168
  • 2022
    • In Gremio 157
    • In Gremio 158
    • In Gremio 159
    • In Gremio 160
    • In Gremio 161
    • Wydanie specjalne
    • In Gremio 162
  • 2021
    • In Gremio 149
    • In Gremio 150
    • In Gremio 151
    • In Gremio 152
    • In Gremio 153
    • In Gremio 154
    • In Gremio 155
    • In Gremio 156
  • 2020
    • In Gremio 138
    • In Gremio 139
    • In Gremio 140
    • In Gremio 141
    • In Gremio 142
    • In Gremio 143
    • In Gremio 144
    • In Gremio 145
    • In Gremio 146
    • In Gremio 147
    • In Gremio 148
  • 2019
    • In Gremio 127
    • In Gremio 128
    • In Gremio 129
    • In Gremio 130
    • In Gremio 131
    • In Gremio 132
    • In Gremio 133
    • In Gremio 134
    • In Gremio 135
    • In Gremio 136
    • In Gremio 137
  • 2018
    • In Gremio 116
    • In Gremio 117
    • In Gremio 118
    • In Gremio 119
    • In Gremio 120
    • In Gremio 121
    • In Gremio 122
    • In Gremio 123
    • In Gremio 124
    • In Gremio 125
    • In Gremio 126
  • 2017
    • In Gremio 105
    • In Gremio 106
    • In Gremio 107
    • In Gremio 108
    • In Gremio 109
    • In Gremio 110
    • In Gremio 111
    • In Gremio 112
    • In Gremio 113
    • In Gremio 114
    • In Gremio 115
  • 2016
    • In Gremio 98-99
    • In Gremio 100
    • In Gremio 101
    • In Gremio 102
    • In Gremio 103
    • In Gremio 104
  • 2015
    • In Gremio 91-92
    • In Gremio 93
    • In Gremio 94-95
    • In Gremio 96
    • In Gremio 97
  • 2014
    • In Gremio 86
    • In Gremio 87
    • In Gremio 88-89
    • In Gremio 90
  • 2013
    • In Gremio 80
    • In Gremio 81
    • In Gremio 82-83
    • In Gremio 84
    • In Gremio 85
  • więcej…
    • 2012
      • In Gremio 74
      • In Gremio 75
      • In Gremio 76
      • In Gremio 77
      • In Gremio 78
      • In Gremio 79
    • 2011
      • In Gremio 68
      • In Gremio 69
      • In Gremio 70
      • In Gremio 71
      • In Gremio 72
      • In Gremio 73
    • 2010
      • In Gremio 62
      • In Gremio 63
      • In Gremio 64
      • In Gremio 65
      • In Gremio 66
      • In Gremio 67
    • 2009
      • In Gremio 56
      • In Gremio 57
      • In Gremio 58
      • In Gremio 59
      • In Gremio 60
      • In Gremio 61
    • 2008
      • In Gremio 45-46
      • In Gremio 47-48
      • In Gremio 49-50
      • In Gremio 51-52
      • In Gremio 53-54
      • In Gremio 55
    • 2007
      • In Gremio 33
      • In Gremio 34
      • In Gremio 35
      • In Gremio 36
      • In Gremio 37
      • In Gremio 38
      • In Gremio 39-40
      • In Gremio 41
      • In Gremio 42
      • In Gremio 43
      • In Gremio 44
    • 2006
      • In Gremio 21
      • In Gremio 22
      • In Gremio 23
      • In Gremio 24
      • In Gremio 25
      • In Gremio 26
      • In Gremio 27-28
      • In Gremio 29
      • In Gremio 30
      • In Gremio 31
      • In Gremio 32
    • 2005
      • In Gremio 9
      • In Gremio 10
      • In Gremio 11
      • In Gremio 12
      • In Gremio 13
      • In Gremio 14
      • In Gremio 15-16
      • In Gremio 17
      • In Gremio 18
      • In Gremio 19
      • In Gremio 20
    • 2004
      • In Gremio 1
      • In Gremio 2
      • In Gremio 3
      • In Gremio 4
      • In Gremio 5
      • In Gremio 6
      • In Gremio 7
      • In Gremio 8

Pełnomocnik, który został świadkiem

Błażej Baumgart

Skarżąca zawiadomiła rzecznika dyscyplinarnego, że radca prawny X naruszył art. 22 ust. 1 lit. f Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (dalej: „KERP”), który w brzmieniu obowiązującym w dacie popełnienia czynu stanowił, że radca prawny nie może prowadzić sprawy ani udzielić w jakiejkolwiek formie pomocy prawnej, jeżeli złożył w tej sprawie zeznanie jako świadek lub wystąpił w sprawie jako biegły. 

W toku postępowania sprawdzającego rzecznik dyscyplinarny ustalił, że Skarżąca reprezentuje powoda w procesie o zapłatę przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej, której pełnomocnikiem i jednocześnie członkiem jest radca prawny X, a podczas rozprawy w dniu 12 czerwca zgłoszony został wniosek o dopuszczenie dowodu z jego zeznań w charakterze świadka. Sąd odłożył decyzję o dopuszczeniu albo odmowie dopuszczenia tego dowodu do następnej rozprawy. Po rozprawie w dniu 12 czerwca radca prawny zwrócił się do swojego mocodawcy z wnioskiem o zwolnienie go z obowiązku reprezentowania go w sprawie, jednak nie otrzymał odpowiedzi. W związku z powyższym w dniu 5 lipca radca prawny wypowiedział pełnomocnictwo ze skutkiem bezpośrednio po złożeniu przez niego zeznań, z jednoczesnym wnioskiem o zwolnienie z obowiązku działania za stronę po wypowiedzeniu pełnomocnictwa, jednak takiej zgody nie otrzymał. W dniu 17 lipca odbyła się kolejna rozprawa, podczas której sąd przesłuchał dwóch świadków, a następnie dopuścił dowód z przesłuchania radcy prawnego X. Zeznał on m.in., że jako członek pozwanej Wspólnoty był świadkiem przebiegu wykonywania usługi przez powoda na jej rzecz. Opisał także komplikacje, do jakich doszło w toku wykonywania umowy oraz wynikłe stąd problemy, które stały się źródłem sporu między stronami. Następnie sąd przesłuchał powoda, a radca prawny brał dalej udział w rozprawie jako pełnomocnik pozwanej, uczestnicząc aktywnie w przesłuchaniu powoda. Bezpośrednio po rozprawie X poinformował mocodawcę, że złożył zeznania i ponownie wniósł o zwolnienie go od obowiązku reprezentowania pozwanej, jednak zgody takiej nie otrzymał. Po dniu 17 lipca radca prawny X nie wykonywał już żadnych czynności w sprawie jako pełnomocnik pozwanej. 

Poddając ocenie postępowanie radcy prawnego X, polegające na złożeniu przez niego, jako pełnomocnika strony postępowania, zeznań w charakterze świadka, a następnie na dalszym (choć krótkotrwałym) reprezentowaniu pozwanej w procesie, na pierwszy rzut oka wydawać się może, że radca prawny zachowaniem swoim wypełnił znamiona przewinienia dyscyplinarnego, polegającego na naruszeniu art. 22 ust. 1 lit. f KERP. Głębsza analiza postępowania radcy prawnego doprowadziła jednak rzecznika dyscyplinarnego do wniosku, że nie można mu przypisać popełnienia deliktu dyscyplinarnego, a jego zachowanie było prawidłowe. 

Przepis art. 22 ust. 1 lit. f KERP zabrania prowadzenia sprawy, jeżeli radca złożył w tej sprawie zeznanie jako świadek. Nie pozbawia więc radcy prawnego możliwości składania zeznań w charakterze świadka w każdej sytuacji, w której jest on pełnomocnikiem procesowym strony (pod warunkiem oczywiście, że treść zeznań nie wkracza w zakres objęty tajemnicą zawodową). Zakazuje natomiast bycia pełnomocnikiem w danej sprawie na takim jej etapie, kiedy radca wystąpił w niej uprzednio w charakterze świadka. A zatem, jeżeli w toku procesu zajdzie konieczność złożenia zeznań przez radcę  

prawnego będącego pełnomocnikiem procesowym strony, radca prawny może takie zeznania złożyć, tyle że następnie nie powinien pełnić już funkcji pełnomocnika. W takich okolicznościach zachodzi więc po stronie radcy prawnego obowiązek wypowiedzenia pełnomocnictwa. W przedmiotowej sprawie radca prawny X zadośćuczynił temu obowiązkowi, składając mocodawcy w dniu 5 lipca oświadczenie, że w związku z możliwością złożenia w sprawie zeznań w charakterze świadka na rozprawie w dniu 17 lipca, wypowiada pełnomocnictwo ze skutkiem bezpośrednio po złożeniu zeznań. Za uzasadnione uznać należy takie określenie momentu wygaśnięcia pełnomocnictwa („bezpośrednio po złożeniu zeznań”), gdyż w dacie składania oświadczenia przez radcę prawnego nie było pewne, czy złoży on zeznania jako świadek, ponieważ dowód ten nie był jeszcze wówczas dopuszczony przez sąd. Gdyby sąd dowodu z jego zeznań nie dopuścił, zaprzestanie pełnienia przez X funkcji pełnomocnika procesowego pozwanej byłoby zbędne. Dopuszczenie dowodu nastąpiło dopiero na rozprawie w dniu 17 lipca. Dla prawidłowej oceny postępowania X trzeba mieć na uwadze przepis art. 94 § 2 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania cywilnego stanowiący, że radca prawny, który wypowiedział pełnomocnictwo, obowiązany jest działać za stronę jeszcze przez dwa tygodnie, chyba że mocodawca zwolni go od tego obowiązku. W swoim oświadczeniu o wypowiedzeniu pełnomocnictwa X przywołał treść ww. przepisu, zwracając się jednocześnie o zwolnienie go od obowiązku reprezentowania mocodawcy w okresie bezpośrednio po wypowiedzeniu pełnomocnictwa, tj. po złożeniu zeznań w sprawie. Pozwana nie wyraziła jednak na to zgody. W tej sytuacji X pozostał pełnomocnikiem do dnia 17 lipca, w którym to dniu złożył zeznania jako świadek, a bezpośrednio po złożeniu zeznań pełnomocnictwo wygasło. Od tego momentu radca prawny nie był już pełnomocnikiem pozwanej, jednak na mocy art. 94 § 2 k.p.c. był zobowiązany do działania za stronę jeszcze przez dwa tygodnie, gdyż mocodawca nie zwolnił go od tego obowiązku. Dlatego też uznać należy, że dalszy udział X w rozprawie w dniu 17 lipca, po złożeniu przez niego zeznań, był konieczny i uzasadniony. Gdyby w zaistniałym stanie faktycznym radca prawny bezpośrednio po złożeniu zeznań opuścił salę rozpraw, względnie pozostał na niej w charakterze publiczności, to uchybiłby swojemu obowiązkowi wynikającemu z art. 94 § 2 k.p.c., nakazującemu działać mu za stronę pomimo wypowiedzenia pełnomocnictwa. Uchybienie w tym zakresie mogłoby skutkować jego odpowiedzialnością dyscyplinarną. 

Mając na uwadze powyższe, rzecznik dyscyplinarny odmówił wszczęcia dochodzenia dyscyplinarnego wobec stwierdzenia braku znamion przewinienia dyscyplinarnego. Skarżąca nie wniosła odwołania od postanowienia rzecznika.  

Kategorie: Radcowie prawni, In Gremio 131, Z repertorium rzecznika

Błażej Baumgart

radca prawny, Rzecznik Dyscyplinarny
Okręgowej Izby Radców Prawnych w Szczecinie

Zobacz najchętniej czytane działy:

  • Kryminalna historia Polski
  • Ślepym Okiem Temidy
  • Temat numeru

Pierwszy panel boczny

Informacje:

  • O In Gremio
  • Redakcja
  • Rada Programowa
  • Zasady współpracy
  • Reklama
  • Polityka prywatności
  • Regulaminy
  • Kontakt
© 2004–2025 In Gremio.