• Przejdź do głównej nawigacji
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do głównego paska bocznego

In Gremio

łączy środowiska prawnicze

  • 2025
    • In Gremio 175
    • In Gremio 176
    • In Gremio 177
  • 2024
    • In Gremio 169
    • In Gremio 170
    • In Gremio 171
    • In Gremio 172
    • In Gremio 173
    • In Gremio 174
  • 2023
    • In Gremio 163
    • In Gremio 164
    • In Gremio 165
    • In Gremio 166
    • In Gremio 167
    • In Gremio 168
  • 2022
    • In Gremio 157
    • In Gremio 158
    • In Gremio 159
    • In Gremio 160
    • In Gremio 161
    • Wydanie specjalne
    • In Gremio 162
  • 2021
    • In Gremio 149
    • In Gremio 150
    • In Gremio 151
    • In Gremio 152
    • In Gremio 153
    • In Gremio 154
    • In Gremio 155
    • In Gremio 156
  • 2020
    • In Gremio 138
    • In Gremio 139
    • In Gremio 140
    • In Gremio 141
    • In Gremio 142
    • In Gremio 143
    • In Gremio 144
    • In Gremio 145
    • In Gremio 146
    • In Gremio 147
    • In Gremio 148
  • 2019
    • In Gremio 127
    • In Gremio 128
    • In Gremio 129
    • In Gremio 130
    • In Gremio 131
    • In Gremio 132
    • In Gremio 133
    • In Gremio 134
    • In Gremio 135
    • In Gremio 136
    • In Gremio 137
  • 2018
    • In Gremio 116
    • In Gremio 117
    • In Gremio 118
    • In Gremio 119
    • In Gremio 120
    • In Gremio 121
    • In Gremio 122
    • In Gremio 123
    • In Gremio 124
    • In Gremio 125
    • In Gremio 126
  • 2017
    • In Gremio 105
    • In Gremio 106
    • In Gremio 107
    • In Gremio 108
    • In Gremio 109
    • In Gremio 110
    • In Gremio 111
    • In Gremio 112
    • In Gremio 113
    • In Gremio 114
    • In Gremio 115
  • 2016
    • In Gremio 98-99
    • In Gremio 100
    • In Gremio 101
    • In Gremio 102
    • In Gremio 103
    • In Gremio 104
  • 2015
    • In Gremio 91-92
    • In Gremio 93
    • In Gremio 94-95
    • In Gremio 96
    • In Gremio 97
  • 2014
    • In Gremio 86
    • In Gremio 87
    • In Gremio 88-89
    • In Gremio 90
  • 2013
    • In Gremio 80
    • In Gremio 81
    • In Gremio 82-83
    • In Gremio 84
    • In Gremio 85
  • więcej…
    • 2012
      • In Gremio 74
      • In Gremio 75
      • In Gremio 76
      • In Gremio 77
      • In Gremio 78
      • In Gremio 79
    • 2011
      • In Gremio 68
      • In Gremio 69
      • In Gremio 70
      • In Gremio 71
      • In Gremio 72
      • In Gremio 73
    • 2010
      • In Gremio 62
      • In Gremio 63
      • In Gremio 64
      • In Gremio 65
      • In Gremio 66
      • In Gremio 67
    • 2009
      • In Gremio 56
      • In Gremio 57
      • In Gremio 58
      • In Gremio 59
      • In Gremio 60
      • In Gremio 61
    • 2008
      • In Gremio 45-46
      • In Gremio 47-48
      • In Gremio 49-50
      • In Gremio 51-52
      • In Gremio 53-54
      • In Gremio 55
    • 2007
      • In Gremio 33
      • In Gremio 34
      • In Gremio 35
      • In Gremio 36
      • In Gremio 37
      • In Gremio 38
      • In Gremio 39-40
      • In Gremio 41
      • In Gremio 42
      • In Gremio 43
      • In Gremio 44
    • 2006
      • In Gremio 21
      • In Gremio 22
      • In Gremio 23
      • In Gremio 24
      • In Gremio 25
      • In Gremio 26
      • In Gremio 27-28
      • In Gremio 29
      • In Gremio 30
      • In Gremio 31
      • In Gremio 32
    • 2005
      • In Gremio 9
      • In Gremio 10
      • In Gremio 11
      • In Gremio 12
      • In Gremio 13
      • In Gremio 14
      • In Gremio 15-16
      • In Gremio 17
      • In Gremio 18
      • In Gremio 19
      • In Gremio 20
    • 2004
      • In Gremio 1
      • In Gremio 2
      • In Gremio 3
      • In Gremio 4
      • In Gremio 5
      • In Gremio 6
      • In Gremio 7
      • In Gremio 8

Pod zły adres

Błażej Baumgart

Skarżący zarzucił aplikantce radcowskiej, że reprezentując firmę ubezpieczeniową, złożyła w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew przeciwko niemu, wskazując nieaktualny adres, wskutek czego Skarżący nie uczestniczył w postępowaniu, a o sprawie dowiedział się dopiero w wyniku działań podjętych przez komornika. W ocenie Skarżącego aplikantka naruszyła nie tylko jego prawa, ale też interes swojego mocodawcy, który w zaistniałej sytuacji musi ponieść koszty egzekucji, gdyż ostatecznie na skutek działań Skarżącego sąd uchylił prawomocny nakaz zapłaty.

W toku czynności sprawdzających ustalono, że aplikantka była zatrudniona na podstawie umowy o pracę w firmie ubezpieczeniowej, a pełnomocnictwo, w oparciu o które wniosła pozew przeciwko Skarżącemu, zostało jej udzielone jako pracownikowi ubezpieczyciela. Przed złożeniem pozwu toczyło się wobec Skarżącego postępowanie przedsądowe, a pisma wzywające go do zapłaty wysyłane były na adres podany przy zawarciu umowy ubezpieczenia, o którego zmianie nie poinformował ubezpieczyciela. Po bezskutecznych wezwaniach do zapłaty sprawa, zweryfikowana co do zasady i co do wysokości roszczenia, została przekazana do komórki organizacyjnej, w której pracuje aplikantka, w celu sporządzenia i wniesienia do sądu pozwu. Sprawdzanie danych dłużnika nie należy do zakresu obowiązków pracowników tej komórki. W toku postępowania sądowego wydano nakaz zapłaty, który wraz z pozwem wysłany został na adres pozwanego i powrócił bez adnotacji poczty, że Skarżący nie mieszka pod wskazanym adresem (sąd nie wzywał strony powodowej do wskazania aktualnego adresu pozwanego). W związku z powyższym sąd zarządził pozostawienie nakazu zapłaty w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Następnie, wobec uzyskania tytułu wykonawczego i braku zapłaty należności przez Skarżącego, złożony został wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, w toku którego wyegzekwowano należność. W dalszej kolejności, wskutek działań podjętych przez Skarżącego, nakaz zapłaty został uchylony.

Na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radcowie prawni i aplikanci radcowscy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych. Na mocy zaś art. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego jego postanowienia stosuje się odpowiednio do aplikantów radcowskich. Odpowiednie stosowanie zasad etyki zawodowej w stosunku do aplikantów radcowskich oznacza, że pewne przepisy KERP są stosowane wobec aplikanta wprost, niektóre stosowane są z koniecznymi modyfikacjami, innych zaś nie stosuje się wcale. Aplikant radcowski nie wykonuje bowiem zawodu, lecz zawodu tego dopiero się uczy – biorąc udział w zajęciach teoretycznych i praktycznych organizowanych przez Okręgową Izbę Radców Prawnych oraz wykonując czynności z zakresu pomocy prawnej, zlecone mu przez patrona i pod jego nadzorem. Poza ww. czynnościami, wykonywanymi w ramach obowiązków aplikanckich, osoba będąca aplikantem radcowskim może podejmować zatrudnienie w różnych formach, w tym w oparciu o stosunek pracy, gdzie jednak nie występuje w charakterze aplikanta radcowskiego. W powyższym zakresie aplikant nie podlega tym wszystkim regulacjom KERP, które związane są ściśle z wykonywaniem zawodu. A zatem, osoba mająca status aplikanta radcowskiego, pozostająca w stosunku pracy, nie podlega w ramach czynności wykonywanych w związku z zatrudnieniem obowiązkom określonym w tych przepisach KERP, które regulują zasady związane ściśle i wyłącznie z wykonywaniem zawodu radcy prawnego (odpowiednio – z wykonywaniem obowiązków aplikanta radcowskiego) i nie znajdują zastosowania do innego rodzaju działalności, w tym wykonywanej w ramach stosunku pracy. Oznacza to, że postępowanie osoby będącej aplikantem radcowskim, w zakresie, w jakim wykracza ono poza czynności realizowane w związku z odbywaną aplikacją, nie może być rozpatrywane w kontekście zgodności z postanowieniami przepisów KERP dotyczącymi wykonywania zawodu.

Niezależnie od powyższego, nawet gdyby przyjąć, że aplikantka, wykonując swoje obowiązki pracownicze u ubezpieczyciela, podlegała rygorom określonym w KERP, to w przedmiotowej sprawie nie sposób byłoby jej zarzucić popełnienia deliktu dyscyplinarnego. Będąc zatrudnioną w komórce organizacyjnej zajmującej się tylko wnoszeniem pozwów przeciwko dłużnikom, która otrzymuje zlecenie skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego od innej komórki organizacyjnej, na której spoczywa obowiązek dokonania niezbędnych ustaleń i weryfikacji, aplikantka nie mogłaby ponieść odpowiedzialności za ewentualne zaniechania w tym zakresie. Miałyby one bowiem miejsce na etapie przedsądowym – obsługiwanym przez innych pracowników ubezpieczyciela. Czy do takich zaniechań doszło jest zresztą wątpliwe, jeśli wziąć pod uwagę, że ubezpieczyciel dysponował adresem wskazanym przez Skarżącego przy zawarciu umowy ubezpieczenia. W interesie Skarżącego było więc poinformowanie ubezpieczyciela o zmianie adresu zamieszkania. Nie czyniąc tego Skarżący sam doprowadził do sytuacji, w której został pozwany pod nieaktualnym adresem, a wobec braku adnotacji poczty na przesyłce z sądu, zawierającej nakaz zapłaty i pozew, że adresat nie mieszka pod wskazanym adresem, doszło do doręczenia zastępczego i w konsekwencji do uprawomocnienia się nakazu zapłaty. Gdyby Skarżący powiadomił ubezpieczyciela o zmianie adresu zamieszkania, to do zaistniałej sytuacji by nie doszło.

Z powyższych względów Rzecznik Dyscyplinarny wydał postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia w przedmiotowej sprawie, od którego odwołanie wniósł Skarżący. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny po rozpoznaniu odwołania utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.

Kategorie: Radcowie prawni, In Gremio 113, Z repertorium rzecznika

Błażej Baumgart

radca prawny, Rzecznik Dyscyplinarny
Okręgowej Izby Radców Prawnych w Szczecinie

Zobacz najchętniej czytane działy:

  • Kryminalna historia Polski
  • Ślepym Okiem Temidy
  • Temat numeru

Pierwszy panel boczny

Informacje:

  • O In Gremio
  • Redakcja
  • Rada Programowa
  • Zasady współpracy
  • Reklama
  • Polityka prywatności
  • Regulaminy
  • Kontakt
© 2004–2025 In Gremio.