W dniu 24 stycznia 2018 r. mija piętnasta rocznica od nagłej śmierci poza granicami kraju prof. zw. dra hab. Aleksandra Ratajczaka. Był wykładowcą na Wydziale Prawa
i Administracji im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego.
Z chwilą utworzenia Europejskiej Wyższej Szkoły Prawa i Administracji w Warszawie został jej pierwszym Rektorem. Wyrósł i osiągnął szczyty kariery akademickiej w kręgu Uniwersytetu Poznańskiego gdzie zdobywał stopnie naukowe, kierował Katedrą Prawa Karnego oraz licznymi zespołami badawczymi w dziedzinie prawa i stosunków społecznych. Prof. Ratajczak przeszedł całą drogę w służbie sędziowskiej – od asesora do sędziego Sądu Najwyższego (1986 – 1989). Był liczącym się autorytetem w zespołach opiniujących akty legislacyjne. Za całokształt swojej aktywności naukowej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Oprócz pracy naukowej, wypromowaniu wielu doktorów i magistrów, pasją Profesora była działalność społeczna. Zrzeszenie Prawników Polskich, któremu prezesował przez wiele lat swego życia, zawdzięcza Aleksandrowi Ratajczakowi nowy profil programowy oraz wyraźne akcentowanie etosu zawodu prawnika.
W styczniu 1991 r. z inicjatywy prof. Aleksandra Ratajczaka, jako prezesa Zarządu Głównego Zrzeszenia Prawników Polskich, reaktywowano tradycję z okresu międzywojennego i zorganizowano pierwsze powojenne Dni Prawnicze. Tematem wiodącym tego spotkania była rola Konstytucji w systemie państwa prawnego oraz ochrona praw człowieka i obywatela.
Z bezpośrednich kontaktów z Profesorem mogę ocenić, że był na co dzień miły, uprzejmy, uczynny, wierny przyjaźniom, pozbawiony uczucia nienawiści nawet wobec wrogów, lubiący i ceniący życie towarzyskie, pełen humoru, doceniający dobry dowcip. Był osobowością barwną i ciekawą, zasługującą więc na przypomnienie. Odszedł bowiem z naszego grona wybitny uczony, człowiek wielkiego serca, rozumu, charakteru i pracowitości. Pozostaje w naszej pamięci do dziś.