łączy środowiska prawnicze
W Stanach Zjednoczonych bezrobocie w maju osiągnęło najwyższy poziom od czasów Wielkiego Kryzysu. Około dwudziestu milionów Amerykanek i Amerykanów straciło pracę w samym tylko kwietniu.
Tak, szanowna czytelniczko i szanowny czytelniku. Zestawienie słów „bezrobocie”, „Wielki” oraz „Kryzys” powinno wzbudzić nasze szczególne zaniepokojenie. [Więcej…] Dobre wieści!
Rytm ostatnich dni wyznaczają dwa imiona: Kazimierz i Jarosław. Pierwszy zaśpiewał o drugim, wychodząc z dotychczasowej strefy komfortu i kohabitacji z władzą. Dzięki temu wszedł w inną strefę komfortu, mierzoną ogromną popularnością, odsłonami na YouTubie i profitami finansowymi z kolejnych kliknięć. [Więcej…] Strefa komfortu
Ten cytat pochodzi, co pewnie Czytelników tego numeru zaskoczy, z twórczości wybitnego dramaturga szwajcarskiego Fredricha Dürrenmatta. W 1956 r. w Zurichu w teatrze Schauspielhaus odbyła się premiera sztuki „Wizyta starszej pani”. To portret psychologiczny Klary Zachanassion, która by przetrwać czas beznadziei i nędzy zostaje prostytutką. [Więcej…] „Skoro świat zrobił ze mnie dziwkę, ja ten świat przemienię w burdel”
Chciałbym zwrócić uwagę na pewien istotny problem ogólnej procedury administracyjnej, który jest często lekceważony lub zupełnie pomijany w praktyce – zwłaszcza na szczeblu organów administracji publicznej. Problem dotyczy trybu zmian decyzji administracyjnych, uregulowanego w treści art. 154 i 155 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (dalej, jako K.p.a.). [Więcej…] (Nie) każda decyzja administracyjna może być zmieniona (Art. 154 i 155 k.p.a.)
Skarżąca zawiadomiła rzecznika dyscyplinarnego, że radca prawny będący jej pełnomocnikiem z urzędu stanowczo domaga się wniesienia opłaty za czynności, które wykonywał na jej rzecz. Skarżąca wskazała, że radca prawny poinformował ją, iż z uwagi na brak wpłaty jego praca jako pełnomocnika z urzędu zostaje zawieszona. [Więcej…] Pełnomocnik z urzędu, który (nie) żądał zapłaty
Aborcja i prawo do jej wykonywania od lat wywołuje wiele kontrowersji, a debata na jej temat jest ożywiona szczególnie w dzisiejszej Polsce. Świat dzieli się z tego względu na dwa przeciwstawne bieguny, których przedstawiciele reprezentują poglądy niedające się jednocześnie realizować. [Więcej…] Prawo kobiet do aborcji w świetle niektórych uregulowań na przestrzeni wieków i w Polsce
E-mail kierownictwo Centrum Psychiatrycznego otrzymało na kilka minut przed godz. 15, tj. przed zakończeniem pracy. 20 kwietnia b.r. poinformowano, że do dnia 24 kwietnia b.r. personel ma opuścić budynek w Szczecinie przy ul. Żołnierskiej 55 i przenieść się do szpitala psychiatrycznego w Szczecinie – Zdrojach, na ul. Mączną 4. [Więcej…] Upadek Centrum Psychiatrycznego
Wracamy na sale sądowe. Tarcza 3.0, nazywana przez przedstawicieli Ministerstwa Sprawiedliwości także tarczą sprawiedliwości, została uchwalona przez parlament 14 maja 2020 r., a już dzień później podpisana przez prezydenta.
Przedstawiając poniżej kilka uwag na temat tej ustawy, a piszę ten tekst tuż po jego ogłoszeniu w dzienniku ustaw, [Więcej…] Kolejna tarcza, kolejna dawka sprawiedliwości
Odzyskanie niepodległości przez Polskę pociągnęło za sobą między innymi konieczność zorganizowania polskiej policji. Jeśli chodzi o kadrę, większych problemów w tym względzie nie było. Policje polityczne zaborców tworzyli oczywiście Rosjanie, Niemcy i Austriacy, ale wśród normalnych policjantów kryminalnych było wielu Polaków. Mało kto dziś wie, że znane określenie „glina” bynajmniej nie było obraźliwe, a sympatyczne: pochodzi od nazwiska Augustyna Glińskiego, który już w czasach napoleońskich zorganizował policję Księstwa Warszawskiego i był wręcz uwielbiany w Warszawie jako człowiek prawy i bezlitosny dla przestępców. [Więcej…] Młyn śmierci
Zastanawiałem się, czy nasz kraj można umieszczać w cyklu „podróże od A do Z”, ale przypomniałem sobie zdarzenie z 1968 roku, gdy skończyłem akurat studia.
Rodzina mojej matki mieszkała we Francji, a ja otrzymałem od nich zaproszenie na spędzenie tych właśnie wakacji w kraju, którego jeszcze nie znałem – poszedłem zatem do biura paszportowego SB PRL-u, a tam zapytano mnie, czy znam Bieszczady – odpowiedziałem (zgodnie z prawdą), że nie i otrzymałem decyzję odmowną co do paszportu i pouczenie, abym najpierw zobaczył to, czego w Polsce nie widziałem. W efekcie wraz z bratem pojechaliśmy autostopem przez całą Polskę i to właśnie w Bieszczady. [Więcej…] Podróże od A do Z: Polska – część 1
