• Przejdź do głównej nawigacji
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do głównego paska bocznego
  • 2022
    • In Gremio 157
    • In Gremio 158
    • In Gremio 159
    • In Gremio 160
    • In Gremio 161
    • Wydanie specjalne
    • In Gremio 162
  • 2021
    • In Gremio 149
    • In Gremio 150
    • In Gremio 151
    • In Gremio 152
    • In Gremio 153
    • In Gremio 154
    • In Gremio 155
    • In Gremio 156
  • 2020
    • In Gremio 138
    • In Gremio 139
    • In Gremio 140
    • In Gremio 141
    • In Gremio 142
    • In Gremio 143
    • In Gremio 144
    • In Gremio 145
    • In Gremio 146
    • In Gremio 147
    • In Gremio 148
  • 2019
    • In Gremio 127
    • In Gremio 128
    • In Gremio 129
    • In Gremio 130
    • In Gremio 131
    • In Gremio 132
    • In Gremio 133
    • In Gremio 134
    • In Gremio 135
    • In Gremio 136
    • In Gremio 137
  • 2018
    • In Gremio 116
    • In Gremio 117
    • In Gremio 118
    • In Gremio 119
    • In Gremio 120
    • In Gremio 121
    • In Gremio 122
    • In Gremio 123
    • In Gremio 124
    • In Gremio 125
    • In Gremio 126
  • 2017
    • In Gremio 105
    • In Gremio 106
    • In Gremio 107
    • In Gremio 108
    • In Gremio 109
    • In Gremio 110
    • In Gremio 111
    • In Gremio 112
    • In Gremio 113
    • In Gremio 114
    • In Gremio 115
  • 2016
    • In Gremio 98-99
    • In Gremio 100
    • In Gremio 101
    • In Gremio 102
    • In Gremio 103
    • In Gremio 104
  • 2015
    • In Gremio 91-92
    • In Gremio 93
    • In Gremio 94-95
    • In Gremio 96
    • In Gremio 97
  • 2014
    • In Gremio 86
    • In Gremio 87
    • In Gremio 88-89
    • In Gremio 90
  • 2013
    • In Gremio 80
    • In Gremio 81
    • In Gremio 82-83
    • In Gremio 84
    • In Gremio 85
  • 2012
    • In Gremio 74
    • In Gremio 75
    • In Gremio 76
    • In Gremio 77
    • In Gremio 78
    • In Gremio 79
  • 2011
    • In Gremio 68
    • In Gremio 69
    • In Gremio 70
    • In Gremio 71
    • In Gremio 72
    • In Gremio 73
  • 2010
    • In Gremio 62
    • In Gremio 63
    • In Gremio 64
    • In Gremio 65
    • In Gremio 66
    • In Gremio 67
  • więcej…
    • 2009
      • In Gremio 56
      • In Gremio 57
      • In Gremio 58
      • In Gremio 59
      • In Gremio 60
      • In Gremio 61
    • 2008
      • In Gremio 45-46
      • In Gremio 47-48
      • In Gremio 49-50
      • In Gremio 51-52
      • In Gremio 53-54
      • In Gremio 55
    • 2007
      • In Gremio 33
      • In Gremio 34
      • In Gremio 35
      • In Gremio 36
      • In Gremio 37
      • In Gremio 38
      • In Gremio 39-40
      • In Gremio 41
      • In Gremio 42
      • In Gremio 43
      • In Gremio 44
    • 2006
      • In Gremio 21
      • In Gremio 22
      • In Gremio 23
      • In Gremio 24
      • In Gremio 25
      • In Gremio 26
      • In Gremio 27-28
      • In Gremio 29
      • In Gremio 30
      • In Gremio 31
      • In Gremio 32
    • 2005
      • In Gremio 9
      • In Gremio 10
      • In Gremio 11
      • In Gremio 12
      • In Gremio 13
      • In Gremio 14
      • In Gremio 15-16
      • In Gremio 17
      • In Gremio 18
      • In Gremio 19
      • In Gremio 20
    • 2004
      • In Gremio 1
      • In Gremio 2
      • In Gremio 3
      • In Gremio 4
      • In Gremio 5
      • In Gremio 6
      • In Gremio 7
      • In Gremio 8

In Gremio

łączy środowiska prawnicze

  • Start
  • Adwokaci
  • Radcowie prawni
  • Sędziowie
  • Prokuratorzy
  • Komornicy
  • Notariusze
  • Aplikanci

Koleżankujmy się. Zmieniajmy świat!

Monika Sokołowska

10 marca w siedzibie Naczelnej Rady Adwokackiej odbyła się trzecia edycja konkursu „Adwokatka Roku 2019”, podczas której wręczona została nagroda oraz wyróżnienia dla kobiet w Adwokaturze, które w ubiegłym roku w sposób szczególny wyróżniły się swoją działalnością zawodową, samorządową, naukową bądź społeczną.

Adwokatką Roku 2019 została mec. Krystyna Burska, zaś wyróżnienia otrzymały mec. Joanna Jakubowska-Siwko, Magdalena Pająk i Małgorzata Jaźwińska. 

Na zakończenie uroczystości odbyła się premiera filmu pt. „Wolność i niezależność. Stulecie kobiet w Adwokaturze Lubelskiej i Warszawskiej” w reż. Bartosza Staszewskiego, który miałam zaszczyt oraz ogromną przyjemność współtworzyć wraz z adw. Katarzyną Gajowniczek-Pruszyńską, wicedziekan ORA w Warszawie. Bohaterki filmu, adwokatki warszawskie i lubelskie różnych pokoleń, zgodziły się opowiedzieć o zawodzie adwokata z własnej perspektywy, o ich drodze do zawodu, pasjach i pracy. Każda z nich jest inna, a ta różnorodność stanowi istotny element kobiecej obecności w Adwokaturze.

Adw. Krystyna Burska oraz adw. Joanna Jakubowska – Siwko z prokuratorami ze Stowarzyszenia Lex Super Omnia, zgłaszającego do konkursu mec. Siwko oraz z adw. Jackiem Trelą Prezesem NRA, adw. Katarzyną Gajowniczek – Pruszyńską wicedziekan ORA Warszawa oraz adw. Moniką Sokołowską

Istotnym celem zarówno filmu, jak i konkursu „Adwokatka Roku” jest aktywizacja pań mecenas, nie tylko w ramach prowadzonej przez nie praktyki zawodowej i pracy naukowej, ale także w obszarze działań zmierzających do zwiększenia udziału kobiet adwokatów w działalności samorządowej – co stanowi jednocześnie realizację treści uchwały nr 24/2016 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r. nakładającej na Naczelną Radę Adwokacką taki obowiązek.

Obecnie, na kilkanaście izb adwokackich w Polsce, jedynie trzy kobiety pełnią funkcję dziekana. Nie da się również nie zauważyć, że składy Okręgowych Rad Adwokackich są w większości męskie. Śledzę na FB dyskusje, czy rzeczywiście równe traktowanie kobiet i mężczyzn musi przekładać się na statystyki, że przecież kobiety stanowią liczną grupę sędziów w pionie dyscyplinarnym, nierzadko są prezesami sądów dyscyplinarnych, pełnią funkcję rzeczników dyscyplinarnych, na czele z Rzecznikiem Dyscyplinarnym Adwokatury, szkolą aplikantów i adwokatów. O co zatem tyle hałasu? 

Przede wszystkim o to, że Adwokaturą zarządzają dziekani i okręgowe rady adwokackie na szczeblu lokalnym, a odpowiednio Prezes i NRA w wymiarze ogólnopolskim. Tymczasem w tych organach, w których dochodzi do podejmowania strategicznych dla ogółu adwokatów i aplikantów decyzji, udział kobiet w dalszym ciągu jest rażąco mniejszy. Mieliśmy w historii Adwokatury jedynie dwa przypadki kobiet na stanowisku Prezesa NRA, wszyscy pozostali prezesi to mężczyźni. Żadna z tych dwóch adwokatek nie dotrwała do końca kadencji, przy czym mec. Joanna Agacka-Indecka z przyczyn tragicznej katastrofy samolotu pod Smoleńskiem, jaka miała miejsce dokładnie 10 lat temu. Przypadek wcześniejszy, dotyczący mec. Marii Budzanowskiej, warto prześledzić odrębnie i wyrobić sobie własną opinię. 

Kobiety stanowią ponad połowę stanu adwokackiego. Są świetnymi pełnomocnikami i obrońcami, dobrze zorganizowanymi, przedsiębiorczymi, pracują naukowo, są aktywne na wielu polach. Zabierają głos, a biorąc pod uwagę ich aktywność w grupach prawniczych na portalach społecznościowych nie wierzę, aby obchodziły szerokim łukiem kandydowanie do organów samorządu z tego tylko powodu, że nie mają nic do powiedzenia albo że ich to nie interesuje. 

Oczywiście, nie każda kobieta-adwokat chce angażować się czynnie w sprawy samorządu i być członkiem ORA, nie każda ma na to ochotę, predyspozycje i czas. Kiedy kobieta świadomie podejmuje decyzję, że chce przeznaczyć cały swój czas poza prowadzeniem kancelarii na np. wychowywanie dzieci, prowadzenie domu, rozwijanie pasji czy na cokolwiek miałaby ochotę, to jest to jej prawo i powinno się to spotkać wyłącznie z aprobatą.

Dysproporcja pomiędzy ilością kobiet w adwokaturze a ilością kobiet w organach samorządu jest jednak widoczna. Trudno założyć, że powyższe wynika z braku chęci do  udziału kobiet w życiu samorządowym i w kształtowaniu dzisiejszej Adwokatury, jedynie poprzez godzenie się na podejmowane w ich imieniu decyzje, które przecież również ich dotyczą. 

W dalszym ciągu spotykamy sytuacje, nie sięgając daleko wstecz, np. z konferencji poświęconej etyce czy debacie poświęconej prawu do sądu, gdzie kobiety nie zostały zaproszone, bądź też ich rola została sprowadzona wyłącznie do moderowania paneli, co skłania do niewdzięcznej refleksji, że organizatorzy nie mają naturalnej skłonności do poszukiwania autorytetów w osobach kobiet. Podnoszone głosy, że zostały zaproszone osoby będące autorytetami w dziedzinach, których dotyczyły panele – i akurat okazali się to być wyłącznie mężczyźni – mnie zwyczajnie nie przekonują. W każdej dziedzinie, czy społecznej czy prawa, czy też w każdej kwestii dotyczącej naszego samorządu – są kobiety, które są autorytetami. W każdej dyskusji, która wiąże się z kształtowaniem naszego prawniczego świata, kobiety powinny mieć zapewnione należne miejsce.

2020 rok to w Adwokaturze rok wyborczy i ten moment, w którym kobiety mają szansę zająć własne stanowisko i budować odpowiednią dla siebie przestrzeń. Przyczyn dotychczasowej bierności kobiet w kandydowaniu do władz z pewnością jest wiele i jest to zjawisko złożone. Tym niemniej problem utrwalonych schematów kulturowych, roli kobiet i tzw. pracy na dwa etaty, wydaje się nie być obcy również naszemu środowisku. Świadome poświęcenie kilku lat, bo tyle trwa jedna kadencja – na rzecz stałej, trudnej i wymagającej zaangażowania pracy samorządowej dla ogółu, przy posiadaniu dzieci i prowadzeniu kancelarii, zwyczajnie może zniechęcać. W czasie ostatniego Kongresu Prawa Rodzinnego w Krakowie jedna z prelegentek wprost powiedziała, z czym się zgadzam, że żeby kobieta mogła realizować się w działalności zawodowej, społecznej czy naukowej w sposób pełny, przy jednoczesnym aktywnym życiu rodzinnym, po prostu musi mieć wsparcie bliskich, czy to partnera, czy innych osób, które pomogą jej to udźwignąć. 

Czasem słyszę głosy mężczyzn, że problem równego traktowania, a raczej braku równego traktowania, nie występuje w Adwokaturze, że „ja szanuję moje koleżanki i nigdy nikogo nie dyskryminuję”, albo głosy niektórych kobiet, że „ja się nie czuję dyskryminowana”. Cieszę się, że panowie adwokaci mają takie podejście i że panie mecenas nie czują się gorzej traktowane. Osobiście też nie doświadczam w codziennym życiu zawodowym dyskryminacji z tego powodu, że jestem kobietą. Myślę, że jawna dyskryminacja ze względu na płeć byłaby delikatnie to ujmując, dość nierozważna. 

Ten rodzaj nierównego traktowania, na który zwracam uwagę, odbywa się bowiem na zupełnie innej płaszczyźnie niż mówienie kobiecie wprost, że nie jest w czymś dobra, bo jest kobietą. Płaszczyzną taką jest właśnie np. brak tzw. uprzywilejowania wyrównawczego, co przekłada się (a przynajmniej jest jedną z możliwych przyczyn) na niedostateczne reprezentowanie kobiet we władzach Adwokatury. Docenianie kobiet w Adwokaturze, przeciwdziałanie stereotypom, tworzenie form pomocy koleżeńskich polegających na odciążaniu adwokatek w okresie ciąży i wczesnego macierzyństwa oraz wszelkiego rodzaju wsparcie, w tym poprzez rzeczywiste tworzenie miejsca dla głosu kobiet w każdej sytuacji, jest niezbędne, aby adwokatki czuły się na siłach działać na rzecz samorządu. Sprawą w szerszym kontekście (kobiet w ogóle) zajmował się Rzecznik Praw Obywatelskich i do sporządzonego przez niego raportu szczegółowego odsyłam (www.rpo.gov.pl/pl/content/informacja-roczna-rpo-z-zakresu-rownego-traktowania-w-2018).

Nie można zapominać również o tym, że kobiety, aby mogły realizować się w życiu publicznym, muszą pokonać własne, wypływające z siebie ograniczenia. Zachęcam do obejrzenia filmu, o którym wspomniałam na początku (dostępny na YouTube – profil Adwokatura Polska), gdzie jedna z naszych Bohaterek doskonale to opisuje, zwracając uwagę na to, że kobiety często same się ograniczają, uważają, że nie są wystarczająco dobre czy przygotowane – co oczywiście jest nieprawdą. Stąd też tak istotne jest dopingowanie się nawzajem, zarówno wzajemne wspieranie się kobiet, jak i wsparcie mężczyzn. A na czym to wsparcie mężczyzn w Adwokaturze miałoby polegać? Zacytuję moją ulubioną Martę Frej – „mężczyzna, który wspiera kobiety, zamiast o nich mówić, oddaje im głos”.

Pozostając przy Marcie Frej z przesłaniem do kobiet: „Koleżankujmy się, zmieniajmy świat!” Adwokatura przecież – jest kobietą! 

Kategorie: Adwokaci, In Gremio 141, Wydarzenia

Monika Sokołowska

adwokat

Zobacz najchętniej czytane działy:

  • Kryminalna historia Polski
  • Ślepym Okiem Temidy
  • Temat numeru

Pierwszy Sidebar

Informacje:

  • O In Gremio
  • Redakcja
  • Rada Programowa
  • Zasady współpracy
  • Reklama
  • Polityka prywatności
  • Regulaminy
  • Kontakt
© 2004–2023 In Gremio.