• Przejdź do głównej nawigacji
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do głównego paska bocznego

In Gremio

łączy środowiska prawnicze

  • 2025
    • In Gremio 175
    • In Gremio 176
    • In Gremio 177
  • 2024
    • In Gremio 169
    • In Gremio 170
    • In Gremio 171
    • In Gremio 172
    • In Gremio 173
    • In Gremio 174
  • 2023
    • In Gremio 163
    • In Gremio 164
    • In Gremio 165
    • In Gremio 166
    • In Gremio 167
    • In Gremio 168
  • 2022
    • In Gremio 157
    • In Gremio 158
    • In Gremio 159
    • In Gremio 160
    • In Gremio 161
    • Wydanie specjalne
    • In Gremio 162
  • 2021
    • In Gremio 149
    • In Gremio 150
    • In Gremio 151
    • In Gremio 152
    • In Gremio 153
    • In Gremio 154
    • In Gremio 155
    • In Gremio 156
  • 2020
    • In Gremio 138
    • In Gremio 139
    • In Gremio 140
    • In Gremio 141
    • In Gremio 142
    • In Gremio 143
    • In Gremio 144
    • In Gremio 145
    • In Gremio 146
    • In Gremio 147
    • In Gremio 148
  • 2019
    • In Gremio 127
    • In Gremio 128
    • In Gremio 129
    • In Gremio 130
    • In Gremio 131
    • In Gremio 132
    • In Gremio 133
    • In Gremio 134
    • In Gremio 135
    • In Gremio 136
    • In Gremio 137
  • 2018
    • In Gremio 116
    • In Gremio 117
    • In Gremio 118
    • In Gremio 119
    • In Gremio 120
    • In Gremio 121
    • In Gremio 122
    • In Gremio 123
    • In Gremio 124
    • In Gremio 125
    • In Gremio 126
  • 2017
    • In Gremio 105
    • In Gremio 106
    • In Gremio 107
    • In Gremio 108
    • In Gremio 109
    • In Gremio 110
    • In Gremio 111
    • In Gremio 112
    • In Gremio 113
    • In Gremio 114
    • In Gremio 115
  • 2016
    • In Gremio 98-99
    • In Gremio 100
    • In Gremio 101
    • In Gremio 102
    • In Gremio 103
    • In Gremio 104
  • 2015
    • In Gremio 91-92
    • In Gremio 93
    • In Gremio 94-95
    • In Gremio 96
    • In Gremio 97
  • 2014
    • In Gremio 86
    • In Gremio 87
    • In Gremio 88-89
    • In Gremio 90
  • 2013
    • In Gremio 80
    • In Gremio 81
    • In Gremio 82-83
    • In Gremio 84
    • In Gremio 85
  • więcej…
    • 2012
      • In Gremio 74
      • In Gremio 75
      • In Gremio 76
      • In Gremio 77
      • In Gremio 78
      • In Gremio 79
    • 2011
      • In Gremio 68
      • In Gremio 69
      • In Gremio 70
      • In Gremio 71
      • In Gremio 72
      • In Gremio 73
    • 2010
      • In Gremio 62
      • In Gremio 63
      • In Gremio 64
      • In Gremio 65
      • In Gremio 66
      • In Gremio 67
    • 2009
      • In Gremio 56
      • In Gremio 57
      • In Gremio 58
      • In Gremio 59
      • In Gremio 60
      • In Gremio 61
    • 2008
      • In Gremio 45-46
      • In Gremio 47-48
      • In Gremio 49-50
      • In Gremio 51-52
      • In Gremio 53-54
      • In Gremio 55
    • 2007
      • In Gremio 33
      • In Gremio 34
      • In Gremio 35
      • In Gremio 36
      • In Gremio 37
      • In Gremio 38
      • In Gremio 39-40
      • In Gremio 41
      • In Gremio 42
      • In Gremio 43
      • In Gremio 44
    • 2006
      • In Gremio 21
      • In Gremio 22
      • In Gremio 23
      • In Gremio 24
      • In Gremio 25
      • In Gremio 26
      • In Gremio 27-28
      • In Gremio 29
      • In Gremio 30
      • In Gremio 31
      • In Gremio 32
    • 2005
      • In Gremio 9
      • In Gremio 10
      • In Gremio 11
      • In Gremio 12
      • In Gremio 13
      • In Gremio 14
      • In Gremio 15-16
      • In Gremio 17
      • In Gremio 18
      • In Gremio 19
      • In Gremio 20
    • 2004
      • In Gremio 1
      • In Gremio 2
      • In Gremio 3
      • In Gremio 4
      • In Gremio 5
      • In Gremio 6
      • In Gremio 7
      • In Gremio 8

Obchody Stulecia Izby Lubelskiej

Monika Sokołowska

„Advocatus. Ad auxilium vocatus. Nazwa prosta i szczera. Brzmi jak wołanie z minionego czasu. Współcześni adwokaci mają obowiązek na to wołanie odpowiedzieć. – Oto jesteśmy, posłuszni, karni naszym nakazom moralnym, gotowi jak zawsze na pomoc drugiemu człowiekowi.” Takie przesłanie mecenas Ferdynand Rymarz, sędzia Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku, przekazał wszystkim zgromadzonym podczas Gali obchodów Stulecia Adwokatury Lubelskiej w dniu 30 marca 2019 roku. Przesłanie to wyrażające istotę wykonywania zawodu adwokata, doskonale wpisało się w motto przyświecające Jubileuszowi.

Wiek adwokatury to przede wszystkim czas podsumowań i rozliczeń, stąd w dniach 29 i 30 marca nie zabrakło odwołań do przeszłości, wspomnień tych wydarzeń i tych postaci, które zmieniły bieg zdarzeń, które stanęły przed obliczem wyzwań i podjęły działania, dzięki którym Adwokatura może dzisiaj nazywać siebie niezależną, wolną i silną. 

W dniu 29 marca obchody rozpoczęły się mszą św. w intencji adwokatów, celebrowaną przez abp Stanisława Budzika. Msza miała charakter podniosły i uroczysty. Dziekani Izb Adwokackich z całej Polski przywdziani w togi i łańcuchy, zaś zgromadzeni adwokaci w togi, a także rozstawione wzdłuż naw Archikatedry Lubelskiej sztandary Adwokatury Polskiej, Lubelskiej oraz pozostałych Izb – wszystko to podkreślało wspólnotę i integralność środowiska adwokackiego. 29. marca jest dniem szczególnym dla lubelskiej Adwokatury, w tym dowiem dniu w 1919 roku odbyło się pierwsze Zgromadzenie Lubelskiej Rady Adwokackiej, które wybrało spośród siebie dziekana i wicedziekana oraz członków Okręgowej Rady Adwokackiej. Przyjmuje się, że było to pierwsze ukonstytuowanie się władz adwokackich w odrodzonej Polsce. Stąd cieszył nas szczególny prezent w tym właśnie dniu – w setną rocznicę odrodzenia się Adwokatury Lubelskiej, jaki otrzymaliśmy od Prezydenta Miasta Lublina dr Krzysztofa Żuka – zielono podświetlony został gmach Trybunału Koronnego.

Następnego dnia adwokaci oraz przyjaciele Izby Lubelskiej świętowali jubileusz podczas Gali odbywającej się w Filharmonii im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie. Izba Lubelska poszczycić się może, zdaje się jako jedyna w Polsce, własnym hymnem. Specjalnie z okazji setnych urodzin hymn został skomponowany przez adwokata dr Adama Załęskiego i odegrany przed zgromadzoną widownią po raz pierwszy. Wystąpienia przywołujące historię Izby Lubelskiej – dziekana ORA Lublin adw. Stanisława Estreicha, prezesa NRA adw. Jacka Treli, byłego dziekana ORA Lublin adw. Andrzeja Banaszkiewicza czy sędziego TK w stanie spoczynku adw. Ferdynanda Rymarza, przeniosły nas w przeszłość przypominając o wartościach, którym hołduje Adwokatura, takim jak honor, godność i prawa człowieka, poszanowanie prawa. Zaprezentowany został film w reżyserii Bartosza Staszewskiego pt. „Niezależna. O Adwokaturze Lubelskiej”, przedstawiający istotne wydarzenia z historii Izby Lubelskiej.

W czasie Gali nastąpiło wręczenie odznak Adwokatura Zasłużonym, medali okolicznościowych, przekazanie Izbie Lubelskiej upominków i życzeń. Galę wieńczył koncert Lubelskiej Federacji Bardów pt. „Adwokaci – poeci Lubelszczyzny”, w ramach którego przedstawione zostały sylwetki adwokatów, którzy na przestrzeni dziejów zajmowali się literaturą, a co więcej, wnosili do niej swój niepowtarzalny charakter. Wszyscy związani z Lubelszczyzną, a byli to Mikołaj Rej, Jan Kochanowski, Kajetan Koźmian, Bolesław Leśmian, współcześnie Włodzimierz A. Wysocki oraz Konrad Bielski (dziekan ORA w latach 50-tych XX w.), do którego wiersza została skomponowana muzyka specjalnie z okazji setnego jubileuszu, zaś utwór ten został po raz pierwszy odegrany właśnie podczas Gali.

Nie zakończyliśmy jednak obchodów Stulecia jedynie pamiętając o przeszłości. Na uwadze mamy również teraźniejszość oraz przyszłość, a tę tworzy najmłodsze pokolenie adwokatów. Stąd wieczorny koncert charytatywny w rytmie reggae, jazzu i hip-hopu doskonale uzupełnił całość obchodów, tym bardziej, że zorganizowany i wykonany został przez adwokatów: Jakuba Abramiuka z zespołem Herbamicze, którego jest frontmanem, wokalistą i twórcą tekstów oraz Piotra Kamienobrodzkiego, znakomitego saksofonistę. Dochód z koncertu oraz datki zbierane do puszek przeznaczone zostały na pomoc dla nieuleczalnie chorego nastolatka (damianpawlas.pl).

Jubileusz stu lat to czas podsumowań i refleksji, co z bogatej historii Adwokatury przyjąć dziś dla siebie i z czym ruszyć w kolejne stulecie. W minionych zdarzeniach możemy znaleźć oparcie, zwłaszcza gdy problemy, z jakimi boryka się dzisiejsza Adwokatura, odbijają się na naszej codzienności. Możemy wynieść z naszej historii naukę, starać się nie popełniać tych samych błędów, szukać w sobie odwagi tak potrzebnej do wykonywania zawodu adwokata, ale również czerpać radość z bycia adwokatem. Możemy rozwijać pasje, realizować się literacko, artystycznie, sportowo czy naukowo. Adwokatura to nie tylko pewna grono osób wykonujących ten sam zawód. To wspólna historia, tradycja, zasady i koleżeństwo, zderzenie indywidualności, ludzi pełnych pasji i talentów, wspólne trudy zawodu i integrujące wszystkich powołanie, poczucie odpowiedzialności i chęć niesienia pomocy. Moim Koleżankom i Kolegom Adwokatkom i Adwokatom życzę dużo siły i radości z wykonywania tego zawodu. 

Kategorie: In Gremio 131, Wydarzenia

Monika Sokołowska

adwokat

Zobacz najchętniej czytane działy:

  • Kryminalna historia Polski
  • Ślepym Okiem Temidy
  • Temat numeru

Pierwszy panel boczny

Informacje:

  • O In Gremio
  • Redakcja
  • Rada Programowa
  • Zasady współpracy
  • Reklama
  • Polityka prywatności
  • Regulaminy
  • Kontakt
© 2004–2025 In Gremio.