• Przejdź do głównej nawigacji
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do głównego paska bocznego
  • 2022
    • In Gremio 157
    • In Gremio 158
    • In Gremio 159
    • In Gremio 160
    • In Gremio 161
    • Wydanie specjalne
    • In Gremio 162
  • 2021
    • In Gremio 149
    • In Gremio 150
    • In Gremio 151
    • In Gremio 152
    • In Gremio 153
    • In Gremio 154
    • In Gremio 155
    • In Gremio 156
  • 2020
    • In Gremio 138
    • In Gremio 139
    • In Gremio 140
    • In Gremio 141
    • In Gremio 142
    • In Gremio 143
    • In Gremio 144
    • In Gremio 145
    • In Gremio 146
    • In Gremio 147
    • In Gremio 148
  • 2019
    • In Gremio 127
    • In Gremio 128
    • In Gremio 129
    • In Gremio 130
    • In Gremio 131
    • In Gremio 132
    • In Gremio 133
    • In Gremio 134
    • In Gremio 135
    • In Gremio 136
    • In Gremio 137
  • 2018
    • In Gremio 116
    • In Gremio 117
    • In Gremio 118
    • In Gremio 119
    • In Gremio 120
    • In Gremio 121
    • In Gremio 122
    • In Gremio 123
    • In Gremio 124
    • In Gremio 125
    • In Gremio 126
  • 2017
    • In Gremio 105
    • In Gremio 106
    • In Gremio 107
    • In Gremio 108
    • In Gremio 109
    • In Gremio 110
    • In Gremio 111
    • In Gremio 112
    • In Gremio 113
    • In Gremio 114
    • In Gremio 115
  • 2016
    • In Gremio 98-99
    • In Gremio 100
    • In Gremio 101
    • In Gremio 102
    • In Gremio 103
    • In Gremio 104
  • 2015
    • In Gremio 91-92
    • In Gremio 93
    • In Gremio 94-95
    • In Gremio 96
    • In Gremio 97
  • 2014
    • In Gremio 86
    • In Gremio 87
    • In Gremio 88-89
    • In Gremio 90
  • 2013
    • In Gremio 80
    • In Gremio 81
    • In Gremio 82-83
    • In Gremio 84
    • In Gremio 85
  • 2012
    • In Gremio 74
    • In Gremio 75
    • In Gremio 76
    • In Gremio 77
    • In Gremio 78
    • In Gremio 79
  • 2011
    • In Gremio 68
    • In Gremio 69
    • In Gremio 70
    • In Gremio 71
    • In Gremio 72
    • In Gremio 73
  • 2010
    • In Gremio 62
    • In Gremio 63
    • In Gremio 64
    • In Gremio 65
    • In Gremio 66
    • In Gremio 67
  • więcej…
    • 2009
      • In Gremio 56
      • In Gremio 57
      • In Gremio 58
      • In Gremio 59
      • In Gremio 60
      • In Gremio 61
    • 2008
      • In Gremio 45-46
      • In Gremio 47-48
      • In Gremio 49-50
      • In Gremio 51-52
      • In Gremio 53-54
      • In Gremio 55
    • 2007
      • In Gremio 33
      • In Gremio 34
      • In Gremio 35
      • In Gremio 36
      • In Gremio 37
      • In Gremio 38
      • In Gremio 39-40
      • In Gremio 41
      • In Gremio 42
      • In Gremio 43
      • In Gremio 44
    • 2006
      • In Gremio 21
      • In Gremio 22
      • In Gremio 23
      • In Gremio 24
      • In Gremio 25
      • In Gremio 26
      • In Gremio 27-28
      • In Gremio 29
      • In Gremio 30
      • In Gremio 31
      • In Gremio 32
    • 2005
      • In Gremio 9
      • In Gremio 10
      • In Gremio 11
      • In Gremio 12
      • In Gremio 13
      • In Gremio 14
      • In Gremio 15-16
      • In Gremio 17
      • In Gremio 18
      • In Gremio 19
      • In Gremio 20
    • 2004
      • In Gremio 1
      • In Gremio 2
      • In Gremio 3
      • In Gremio 4
      • In Gremio 5
      • In Gremio 6
      • In Gremio 7
      • In Gremio 8

In Gremio

łączy środowiska prawnicze

  • Start
  • Adwokaci
  • Radcowie prawni
  • Sędziowie
  • Prokuratorzy
  • Komornicy
  • Notariusze
  • Aplikanci

Prawa osób z niepełnosprawnościami

Monika Sokołowska

W Trewirze uliczki rozbiegają się we wszelkie możliwe kierunki, łącząc się, a to przecinając, w nieodgadnionym wzorze. Nieważne dokąd się skierujesz – z Rynku Głównego wejdziesz do świata urokliwych kamieniczek, rzeźbionych fasad i wielowiekowych zabytków. Nie sposób się tam zgubić. Miasteczko z jednej strony położone wzdłuż rzeki Mozeli, otoczone wzgórzami, na których uprawiane są winorośle, pomimo labiryntu skrętów i zakamarków, jest zadbane i przyjazne. To najstarsze niemieckie miasto. Obejdziesz je w niecałą godzinę, natkniesz się na stare kościoły, klimatyczne restauracyjki i nowoczesne szklane witryny sklepowe w zachwycających zaułkach. Właśnie te miejsca będą twoimi drogowskazami. Porta Nigra, Katedra św. Piotra, termy rzymskie, Bazylika Konstantyna, dom, w którym urodził się Karol Marks… to tylko część budowli, które tworzą atmosferę tego starorzymskiego miejsca. Trewir to też miasto uniwersyteckie oraz centrum szkoleniowe Akademii Prawa Europejskiego ERA.

We wrześniu miałam ogromną przyjemność właśnie tam uczestniczyć razem z moją izbową Koleżanką mec. Dianą Estreich-Florkowską w dwudniowej konferencji poświęconej tematyce praw osób z niepełnosprawnościami. Szkolenie było przeznaczone dla praktyków z całej Europy. Prelegenci, wśród których znaleźli się również polscy przedstawiciele, omawiali Konwencję ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami zarówno od strony teoretycznej, ale i praktycznej, wskazując na konkretne przypadki, z którymi zetknęli się w swojej pracy, bądź też omawiając europejski dorobek orzeczniczy. Poniżej kilka wybranych zagadnień do refleksji.

Wszyscy prelegenci podkreślali znaczącą rolę Konwencji i konieczność jej pełnego wdrażania do państwowych porządków prawnych. Zwracano uwagę przede wszystkim na zmianę sposobu myślenia o prawach osób z niepełnosprawnościami, do czego zobowiązuje Konwencja. Najistotniejszą zmianą powinno być odejście od instytucji ubezwłasnowolnienia, które przekreśla całkowicie udział osób ubezwłasnowolnionych w życiu społecznym. W polskim prawie wciąż obowiązują przepisy dopuszczające ubezwłasnowolnienie zarówno całkowite, jak i częściowe. Osoba ubezwłasnowolniona nie może między innymi pozostawać w stosunku pracy, sporządzić testamentu czy zawrzeć związku małżeńskiego, nawet pomimo rozumienia i wyrażania chęci skorzystania z praw, które są elementarne i przysługujące osobom niebędącym osobami ubezwłasnowolnionymi. W ślad za założeniami wynikającymi z przepisów Konwencji należałoby zrewidować podejście do zagadnienia praw osób z niepełnosprawnościami w kierunku odejścia od zinstytucjonalizowanej, odgórnie przyjętej formy zastępczego wyrażania woli, w kierunku wspierającego, zindywidualizowanego podejścia. Podkreślano rolę wspólnoty lokalnej, w której funkcjonuje osoba dotknięta niepełnosprawnością, jako tej podstawowej, mającej na celu stworzenie środowiska odpowiadającego potrzebom takich osób. Postulowano odejście od formy zamkniętych ośrodków dla osób z niepełnoprawnościami na rzecz umieszczania takich osób w środowiskach spośród osób zdrowych, gdyż jedynie przebywanie wśród zdrowych zapewnia możliwie najpełniejszy stopień rozwoju.

W czasie Konferencji zwracano ponadto uwagę na potrzebę edukacji praktyków zajmujących się postępowaniami z udziałem osób z niepełnosprawnościami, w szczególności policjantów, prokuratorów, sędziów. Poznanie psychologicznych mechanizmów zachowania osób z niepełnosprawnościami jest kluczowe dla prawidłowego porozumienia się z takimi osobami, stworzenie im poczucia bezpieczeństwa i przyjaznej przestrzeni. Jest to podstawą dla skutecznego przesłuchania. Częstym problemem podczas przesłuchań osób z niepełnosprawnościami jest brak właściwego porozumienia się osoby przesłuchującej z przesłuchiwanym niepełnosprawnym. Sposób porozumienia powinien być dostosowany do sposobu komunikowania się przez taką osobę. Stąd też ważne jest każdorazowe włączanie psychologa do udziału w przesłuchaniu. Często osoby dotknięte niepełnosprawnością ze stresu i potrzeby szybkiego zakończenia czynności, żeby znaleźć się już w bezpiecznej dla nich przestrzeni, nie są władne odpowiedzieć na zadawane pytania, nie rozumieją bowiem tych pytań, których forma nie uwzględnia poziomu percepcji ich adresata, a one, z poczucia wstydu, chęci dostosowania się do rozmówcy, pomocy, potrzeby zamaskowania swojej ułomności itp., będą starały się przytakiwać osobie przesłuchującej, tworząc niezgodny z prawdą stan faktyczny. Może to prowadzić do przyznania się do czynów, których nie popełniły albo wskazywania na okoliczności, które nie miały miejsca. Oczywiście edukacja i znajomość technik odpowiedniego sposobu przesłuchania, dostosowanie sposobu komunikacji do osoby przesłuchiwanej, bliska obecność kogoś z rodziny czy też innej osoby zaufania, udział psychologa, stworzenie środowiska czy atmosfery przyjaznej i dającej poczucie bezpieczeństwa osobie z niepełnosprawnością są czynnikami, które pozwalają na skuteczne przesłuchanie, mogące stanowić pełnowartościowy dowód w sprawie. 

Poszanowanie praw osób z niepełnosprawnościami wymaga przede wszystkim zmiany w sposobie postrzegania sposobu funkcjonowania tych osób w społeczeństwie. Rzecznik Praw Obywatelskich od lat postuluje odejście od instytucji ubezwłasnowolnienia szczegółowo argumentując, dlaczego instytucja ta winna być zniesiona. Pamiętać trzeba przede wszystkim o człowieku, który ze swoją niepełnosprawnością stara się odnaleźć i funkcjonować w społeczeństwie. Zachęcam do poczytania Konwencji i skonfrontowania jej przepisów z naszą rzeczywistością. Zdaje się, że mamy jeszcze sporo do zrobienia. 

Kategorie: In Gremio 136, Wydarzenia

Monika Sokołowska

adwokat

Zobacz najchętniej czytane działy:

  • Kryminalna historia Polski
  • Ślepym Okiem Temidy
  • Temat numeru

Pierwszy Sidebar

Informacje:

  • O In Gremio
  • Redakcja
  • Rada Programowa
  • Zasady współpracy
  • Reklama
  • Polityka prywatności
  • Regulaminy
  • Kontakt
© 2004–2023 In Gremio.